Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως
Αριθ. απόφασης: 125/2001
Πρόεδρος: Χρ. Βογιατζόγλου,
Πρόεδρος Εφετών Δ.Δ., Εισηγητής: Χρ. Κεϊμαλής,
Εφέτης Δ.Δ. Δικηγόρος: Ιωαν. Πετρόπουλος

Έκπτωση της αμοιβής του διαχειριστή από τα καθαρά κέρδη της ΕΠΕ: Προκειμένου να αφαιρεθεί η (διαχειριστική) αμοιβή από τα καθαρά κέρδη της Ε.Π.Ε. απαιτείται η τήρηση διατυπώσεων δημοσιότητας για το διορισμό διαχειριστή ΕΠΕ, δηλαδή, ο διορισμός του διαχειριστή ΕΠΕ, ολοκληρώνεται, ως προς μεν του εταίρους της ΕΠΕ, από και δια της λήψης της σχετικής απόφασης από τη συνέλευση αυτών, ως προς δε τους τρίτους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι διοικητικές αρχές, δια της επιπροσθέτου τήρησης των υπό του άρθρου 8 του Ν. 3190/1995 προβλεπομένων διατυπώσεων δημοσιότητας.

1. Επειδή, με την ένδικη έφεση διώκεται παραδεκτώς η εξαφάνιση της με αριθμ. 290/97 οριστικής αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ναυπλίου, διά της οποίας έγινε δεκτή η από 31.12.96 προσφυγή της εφεσίβλητου εταιρείας και ακυρώθηκε η με αριθμ. 2β/96 πράξη προσδιορισμού αποτελεσμάτων, οικον. έτους 1994, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου. Διά της ως άνω πράξεως καταλογίστηκαν στην εφεσίβλητο διαφορά κυρίου φόρου 379.883 δρχ. και πρόσθετος φόρος ανακριβείας 284.912 δρχ.

2. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 109 παρ. 1 και 2 του Ν. 2238/94 "Ο φόρος υπολογίζεται στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα του υπόχρεου νομικού προσώπου, με φορολογικούς συντελεστές, οι οποίοι καθορίζονται κατά κατηγορία υποχρέων ως εξής: "α)... β)... γ) Για τα λοιπά νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 101 (όπου και οι ΕΠΕ) τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) (παρ. 1). "Ειδικά για τις εταιρίες περιορισμένης ευθύνης, ο συντελεστής της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται στα καθαρά κέρδη που απομένουν μετά την αφαίρεση από τα συνολικά καθαρά κέρδη, επιχειρηματικής αμοιβής για φυσικά πρόσωπα διαχειριστές εταίρους και μέχρι τρεις, οι οποίοι συμμετέχουν στην εταιρεία με τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής" (παρ. 2 εδ. α΄). Το άρθρο 67, παρ. 2 εξάλλου του ίδιου νόμου προβλέπει δυνατότητα διενέργειας ελέγχου από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. προκειμένου να διαπιστωθεί η νομιμότητα των υπολογισμένων εκπτώσεων ως εξής: "Επίσης ο προϊστάμενος της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας δικαιούται να διενεργεί έλεγχο στα στοιχεία των δηλώσεων, στα βιβλία και τα στοιχεία που τηρήθηκαν, καθώς και στην επαγγελματική εγκατάσταση κάθε υπόχρεου για να διαπιστώσει: α) Αν οι εκπτώσεις από το εισόδημα υπολογίστηκαν σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις β) Το αντικείμενο των εργασιών του υπόχρεου και αν το εισόδημα που δηλώθηκε ανταποκρίνεται προς τα πραγματικά δεδομένα που προκύπτουν από τα βιβλία που τηρήθηκαν, τα στοιχεία που εκδόθηκαν και τα στοιχεία που έχουν ληφθεί, καθώς και εάν εφαρμόστηκαν οι διατάξεις του παρόντος. Όταν από τον προσωρινό έλεγχο διαπιστωθεί ότι τα φορολογικά στοιχεία δεν έχουν καταχωρηθεί ή έχουν καταχωρηθεί ανακριβώς στα τηρούμενα βιβλία, τότε η υπόθεση καθίσταται υποχρεωτικά ελεγκτέα για όλες τις δηλώσεις που εκκρεμούν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 66". Στην περίπτωση τέλος που διαπιστωθούν παραβάσεις κατά τη διενέργεια του ελέγχου αυτού άλλες διατάξεις προβλέπουν κυρώσεις και ποινές διοικητικές για τον φορολογικό παραβάτη. Συγκεκριμένα, η παρ.2 του άρθρου 67 του Ν.Δ.3323/55 όπως ισχύει με την αντικατάσταση από το άρθρο 86 παρ. 2 του Ν.2238/94, που κωδικοποίησε τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ορίζει ότι: "Οι υπόχρεοι που υποβάλλουν ανακριβή δήλωση υπόκεινται σε πρόσθετο φόρο που υπολογίζεται σε ποσοστό επί του φόρου την πληρωμή του οποίου θα απέφευγε ο υπόχρεος λόγω της ανακρίβειας ως ακολούθως: α) Επί διαφοράς φόρου μέχρι ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δρχ. ο πρόσθετος φόρος ορίζεται σε ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%). β) Για το πέραν του ενός εκατομμυρίου δρχ. ο πρόσθετος φόρος ορίζεται σε ποσοστό εκατόν πενήντα τοις εκατό (150%).

3. Επειδή εξάλλου το άρθρο 17 του Ν.3190/55 "περί εταιρειών περιορισμένης ευθύνης", όπως τροποποιήθηκε και ίσχυσε με το άρθρο 7 του Π.Δ.419/86 ορίζει ότι: "1. Διά του καταστατικού ή δι΄ αποφάσεως της συνελεύσεως των εταίρων, η διαχείρησις των εταιρικών υποθέσεων και η εκπροσώπηση της εταιρείας δύναται να ανατεθεί εις ένα ή πλείονας εταίρους ή μη εταίρους, επί ορισμένο χρόνο ή μη. 2. Εάν η κατά την προηγουμένη παράγραφο διαχείρησις ανατέθη εις πλείονας και δεν ορίσθη άλλως, οι διαχειρισταί δρώσι συλλογικώς. 3. Η απόφαση της συνέλευσης για το διορισμό των διαχειριστών, στην οποία απαραίτητα πρέπει ν΄ αναφέρεται αν οι διαχειριστές αυτοί δεσμεύουν την Εταιρία όταν ενεργούν μεμονωμένα ή από κοινού, υποβάλλεται στις διατυπώσεις δημοσιότητας του άρθρου 8. Στη δημοσιότητα αυτή υποβάλλεται, επίσης, η με οποιοδήποτε τρόπο λήξη της διαχείρησης ως προς ένα ή περισσότερους διαχειριστές. Ελάττωμα ως προς το διορισμό των διαχειριστών δεν αντιτάσσεται στους καλόπιστους τρίτους, εφόσον τηρήθηκαν οι σχετικές με το διορισμό τους διατυπώσεις".

Επειδή εκ του συνδυασμού των ως άνω διατάξεων συνάγεται ότι ο διορισμός του διαχειριστού Ε.Π.Ε. ολοκληρώνεται, ως προς μεν τους εταίρους της Ε.Π.Ε., από και διά της λήψεως της σχετικής αποφάσεως υπό της συνελεύσεως αυτών, ως προς δε τους τρίτους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι διοικητικές αρχές, διά της επιπροσθέτου τηρήσεως των υπό του άρθρου 8 του Ν.3190/95 προβλεπομένων διατυπώσεων δημοσιότητος.

Επειδή στην κρινόμενη περίπτωση εκ των στοιχείων του φακέλλου της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: διά των αναφερομένων στο εισαγωγικό μέρος της παρούσης αποφάσεως πράξεων καταλογίστηκαν σε βάρος της εφεσιβλήτου εταιρείας περιωρισμένης ευθύνης με την επωνυμία "Π.Χρ.Μ. Ε.Π.Ε." κύριος και πρόσθετος φόρος, συνολικού ύψους 664.795 δραχμών, για το λόγο ότι η για το οικον. έτος 1994 υποβληθείσα υπ΄ αυτής δήλωση φόρου εισοδήματος κρίθηκε ανακριβής, ενόψει της μη δηλώσεως μεταξύ των καθαρών κερδών της καταβληθείσης στο δεύτερο διαχειριστή της, Μ.Γ., αμοιβής, ο οποίος ναι μεν είχε διοριστεί δι΄ αποφάσεως της συνελεύσεως των εταίρων, ο διορισμός, όμως, αυτού δεν ήταν σύννομος, αφού η εν λόγω απόφαση δεν υπεβλήθη στις κατά το άρθρο 8 του Ν. 3190/55 διατυπώσεις δημοσιότητας. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ο διορισμός του ως άνω διαχειριστού είχε ολοκληρωθεί διά της λήψεως της αποφάσεως της συνελεύσεως των εταίρων και δεν απαιτείτο η τήρηση των διατυπώσεων δημοσιότητος, προκειμένου ν΄ αφαιρεθεί από τα καθαρά κέρδη η διαχειριστική αμοιβή, σκέψη την οποία θεωρεί εσφαλμένη ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου διά της ενδίκου εφέσεώς του.

Επειδή, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα πρόταση της παρούσης αποφάσεως, ο ως άνω ισχυρισμός του εκκαλούντος είναι νόμω βάσιμος. Κατόπιν τούτου, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη έφεση και εξαφανιζομένης της προσβαλλομένης αποφάσεως, ν΄ απορριφθεί η προσφυγή της εφεσιβλήτου.