Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών
(Τμήματος 29ου Τριμελούς ως Συμβουλίου)
Αριθ. Απόφασης: 1287/2002
Δικαστές: Ελ. Γεωργούτσου, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ.,
Ελ. Ποδόλη, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Αικ. Παπαδοπούλου, Πρωτοδίκης Δ.Δ.

Αναστολή εκτέλεσης διοικητικών πράξεων [Ν. 2717/1999 (Κ.Δ.Δ.), `Αρθρα 200 επομ.]

Επιβολή προστίμου για παραβάσεις των κοινοτικών και εθνικών διατάξεων που διέπουν την καταβολή ενισχύσεων στην παραγωγή ελαιολάδου: Δεν χορηγείται αναστολή για λόγους δημοσίου συμφέροντος που συνδέεται με την υποχρέωση της Ελληνική Δημοκρατίας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία του καθεστώτος της κοινοτικής ενίσχυσης.

Επειδή, η κρινόμενη αίτηση νόμιμα φέρεται προς συζήτηση μετά την έκδοση της 227/2001 απόφασης [σε συμβούλιο] του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατά τη διαδικασία του άρθρου 34 Α του Π.Δ/τος 18/1989, με την οποία η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Δικαστήριο τούτο, ως λειτουργικώς αρμόδιο. Με την αίτηση αυτή για την οποία καταβλήθηκε παράβολο 3.000 δραχμών ζητείται παραδεκτώς η αναστολή εκτέλεσης α) της 329474/ 25.6.1996 απόφασης του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Γεωργίας, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας εταιρίας πρόστιμο ποσού 3.000.000 δραχμών, για παραβάσεις που διαπιστώθηκαν στο ελαιοτριβείο της κατά τη ελαιοκομική περίοδο 1994 - 1995 και β) της 357813/10.11.1997 απόφασης του ιδίου οργάνου με την οποία απορρίφθηκε η ασκηθείσα από την ως άνω εταιρία αίτηση θεραπείας κατά της προαναφερόμενης [329474/25.6.1996] απόφασης επιβολής προστίμου.

Επειδή, στα άρθρα 200, 201 και 202 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας [Κ.Δ.Δ. - Ν. 2717/1999 - Α 97/ 17.5.1999] ορίζονται τα εξής: "Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία ή η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί, με αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής" [άρθρο 200], "Αρμόδιο για τη χορήγηση της αναστολής είναι το τριμελές ή μονομελές δικαστήριο, στο οποίο εκκρεμεί η προσφυγή, εφόσον αυτό είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της κύριας υπόθεσης. Σε περίπτωση αναρμοδιότητας, η σχετική αίτηση απορρίπτεται" [άρθρο 201], "1. Λόγο αναστολής μπορεί να θεμελιώσει η από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης απειλούμενη, οποιασδήποτε φύσης, υλική ή ηθική βλάβη του αιτούντος, εφόσον η επανόρθωσή της θα είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της αντίστοιχης προσφυγής. 2. Η χορήγηση αναστολής αποκλείεται: α] αν η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης επιβάλλεται για λόγους δημόσιου συμφέροντος, ή β] κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει ήδη εκτελεστεί, ή γ] αν η αντίστοιχη προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη" [άρθρο 202].

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Κατά τον έλεγχο που διενεργήθηκε στις 6/4/1995 από ελεγκτές του Οργανισμού Ελέγχου Ενισχύσεων Ελαιολάδου [Ο.Ε.Ε.Ε.] στο ελαιοτριβείο της αιτούσας εταιρείας, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Αρχαίες Κλεωνές Κορινθίας, για την ελαιοκομική περίοδο 1994 - 1995, διαπιστώθηκε με ορθή ενημέρωση των βιβλίων ελαιοτριβείων [Β.Ε] που προβλέπονται από τους Κανονισμούς ΕΟΚ 2262/1982, 2261/1984, 3061/1984 και τις κοινές υπουργικές αποφάσεις Α 252679/1989 και 351021/1990. Περαιτέρω, διαπιστώθηκε έλλειμμα στην αποθήκη ελαιολάδου ανερχόμενο σε 1.498 κιλά, γεγονός που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι υπήρχε διακίνηση ελαιολάδου χωρίς παραστατικά, κατά παράβαση των άρθρων 13 παρ.1 περ. β Κανονισμού [ΕΟΚ] 2261/84 και 9 παρ.3 Κανονισμού [ΕΟΚ] 3061/84 [βλ. την συνοπτική περιγραφή αποτελεσμάτων ελέγχου ελαιοτριβείου Α 131/94 -95 και την 2502/29.5.1995 εισήγηση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Τεχνικού Ελέγχου και Εποπτείας του Ο.Ε.Ε.Ε.]. Κατόπιν τούτων, με την 329474/25.6.1996 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Γεωργίας επιβλήθηκε σε βάρος της ως άνω εταιρίας πρόστιμο ποσού 3.000.000 δραχμών, κατ΄ εφαρμογή της 351021/ 29.5.1990 [φ. Β 348] κοινής απόφασης των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας. Κατά της απόφασης αυτής, η εν λόγω εταιρία άσκησε την από 13.8.1996 αίτηση θεραπείας, η οποία απορρίφθηκε με την 357813/ 10.11.1997 απόφαση του ιδίου οργάνου. Κατά των ως άνω αποφάσεων, η αιτούσα εταιρία άσκησε την από 20.1.1998 αίτηση ακυρώσεως και την κρινόμενη αίτηση αναστολής στο Συμβούλιο της Επικρατείας επί των οποίων εκδόθηκε η 227/2001 παραπεμπτική απόφαση προς το Δικαστήριο αυτό. Στο μεταξύ, εκδόθηκε η 353702/8.10.1998 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Γεωργίας, με την οποία τροποποιήθηκε η προγενέστερη 329474/25.6.1996 απόφαση του ιδίου Γενικού Γραμματέα και το πρόστιμο μειώθηκε στο ποσό των 300.000 δραχμών με τη αιτιολογία ότι η ακύρωση κάποιων σελίδων του βιβλίου ελαιοτριβείου έγινε καθ΄ υπόδειξη υπαλλήλων της Διεύθυνσης Γεωργίας προκειμένου να αρθούν ασάφειες ως προς τα στοιχεία ορισμένων παραγωγών οφειλόμενες σε συνωνυμία και ότι η διαφορά των 1.498 κιλών στην αποθήκη ελαιολάδου αφορούσε πλεόνασμα προερχόμενο από εισφορά δακοκτονίας.

Επειδή, η αιτούσα εταιρεία, με την κρινόμενη αίτηση, ζητεί την αναστολή εκτέλεσης των 329474/25.6.1996 και 357813/10.11.1997 αποφάσεων του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Γεωργίας, ισχυριζόμενη ότι η αίτηση ακύρωσης που έχει ασκήσει κατ ΄ αυτών και η οποία αποτελεί προσφυγή ουσίας κατ άρθρο 28 του Ν.2520/1997, είναι βέβαιο ότι θα ευδοκιμήσει. Ο ισχυρισμός, όμως, αυτός, πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, δεδομένου ότι το ενδεχόμενο ευδοκίμησης της σχετικής προσφυγής δεν συνιστά κατ΄ άρθρο 202 του Κ. Διοικ. Δικ., λόγο που να δικαιολογεί την αποδοχή της κρινόμενης αίτησης.

Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι από την εκτέλεση των προαναφερόμενων αποφάσεων θα επέλθει σ΄ αυτή ανεπανόρθωτη υλική και ηθική βλάβη, συνιστάμενη στον ισχυρό οικονομικό κλονισμό και στη δυσφήμιση της επιχείρησής της, ενόψει του περιορισμένου κύκλου εργασιών της επιχείρησης της και της χαμηλής τιμής πώλησης του ελαιολάδου κατά το έτος 1997.

Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, εφόσον το ένδικο πρόστιμο το οποίο μετά την έκδοση της 353702/8.10.1998 απόφασης του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Γεωργίας, περιορίστηκε στο ποσό των 300.000 δραχμών, επιβλήθηκε για παραβάσεις των κοινοτικών και εθνικών διατάξεων που διέπουν την καταβολή ενισχύσεων στην παραγωγή ελαιολάδου και συνδέεται με την υποχρέωση της Ελληνικής Δημοκρατίας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία του καθεστώτος κοινοτικής ενίσχυσης της παραγωγής ελαιολάδου, το πρόστιμο αυτό συνιστά ελεγκτικό μέτρο, η επίκαιρη εκτέλεση του οποίου επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος [Επ. Αναστ. ΣτΕ 440/1998, 431/1998, 450/1996]. Επομένως, συντρέχει λόγος αποκλεισμού της αιτούμενης αναστολής, κατ΄ άρθρο 202 παρ.2 περ. α του Κ. Διοικ.Δικ., ανεξαρτήτως της επερχόμενης βλάβης στην αιτούσα εταιρία.

Επειδή, κατ΄ ακολουθίαν, πρέπει η κρινόμενη αίτηση ν΄ απορριφθεί ως αβάσιμη και να διαταχθεί η απόδοση του παραβόλου στην αιτούσα εταιρεία λόγω έλλειψης σχετικής υποχρέωσης [άρθρο 277 παρ. 11 του Κ.ΔΙΟΙΚ.ΔΙΚ.].