Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών
(Τμήματος 29ου Τριμελούς ως Συμβουλίου)
Αριθ. απόφασης: 1020/2002
Δικαστές: Ελένη Γεωργούτσου,
Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ
Ελένη Ποδόλη, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Εισηγήτρια: Ευαγ. Χαλάτση, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Αναστολή εκτέλεσης διοικητικών πράξεων [Ν. 2717/1999 (Κ.Δ.Δ.) `Αρθρα 200 επομ.]
Πειθαρχική ποινή επίπληξης σε ιατρό: Χορηγείται αναστολή της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου για ηθική βλάβη του ιατρού (μείωση του κύρους του και δυσφήμησή του στον επαγγελματικό του κύκλο).
...................................................................................
Με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία καταβλήθηκε νόμιμο παράβολο (βλ. σχετ.063209, σειρά Α΄ και 035714, σειρά Α΄ από 8.4.2002 έντυπα παραβόλου), ζητείται παραδεκτώς να ανασταλεί η εκτέλεση της με αριθμ. 41/3.10.2001 απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, με την οποία επιβλήθηκε στον αιτούντα η πειθαρχική ποινή της επίπληξης, καθώς και τα έξοδα της διαδικασίας, ποσού 30.000 δραχμών, λόγω της αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς που ο τελευταίος επέδειξε έναντι των συναδέλφων του, κατά παράβαση του Κανονισμού Ιατρικής Δεοντολογίας, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 8.4.2002 προσφυγής του, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου.
Στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν. 2717/1999 ΦΕΚ 97Α), ορίζεται ότι: "Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία ή η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί με αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει, η εκτέλεση της πράξης αυτής, (άρθρο 200). Λόγο αναστολής μπορεί να θεμελιώσει η από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης απειλούμενη, οποιασδήποτε φύσης, υλική ή ηθική βλάβη του αιτούντος, εφόσον η επανόρθωσή της θα είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της αντίστοιχης προσφυγής. Η χορήγηση της αναστολής αποκλείεται: α) αν η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης επιβάλλεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος, ή β) κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει ήδη εκτελεστεί, ή γ) αν η αντίστοιχη προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη (άρθρο 202 παρ. 1 και 2)".
Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών υπηρετεί ως επιστημονικός Διευθυντής στη Β χειρουργική κλινική του 1ου νοσοκομείου Ι.Κ.Α. Αθήνας "Πεντέλη". Κατόπιν των με αρ. πρωτ. 1385 και 1386/22.10.1996 έγγραφων αναφορών προς το Διοικητικό Διευθυντή του Ι.Κ.Α. που κοινοποιήθηκαν και στον Ιατρικό Σύλλογο Αθήνας, με τις οποίες συνάδελφοι του αιτούντος, υφιστάμενοι αυτού, τον κατηγορούσαν για αντισυναδελφική, αντιϊατρική και αντιδεοντολογική συμπεριφορά στο πρόσωπό τους, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας άσκησε πειθαρχική δίωξη σε βάρος του αιτούντος. Με την 41/3.10.2001 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του πιο πάνω Συλλόγου επιβλήθηκε στον ανωτέρω η πειθαρχική ποινή της επίπληξης και του καταλογίσθηκαν τα έξοδα της διαδικασίας, ποσού 30.000 δραχμών, για το λόγο ότι ο τελευταίος, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 13 " περί κώδικος ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος" (Α.Ν. 1565/1939 - ΦΕΚ Α΄ 16), των άρθρων 1, 19, 20 και 21 "περί Κανονισμού Ιατρικής Δεοντολογίας" (Β.Δ. 25.5./6.7.1955 - ΦΕΚ Α΄ 171) σε συνδυασμό με το άρθρο 64 του Β.Δ. 11.10/7.11.1957 (ΦΕΚ Α΄ 225) "σχετικά με την τροποποίηση και κωδικοποίηση των διατάξεων περί Ιατρικών Συλλόγων και των Πειθαρχικών Συμβουλίων του Α.Ν. 1565/1939", επέδειξε με περισσότερες πράξεις του αντιδεοντολογική και αντισυναδελφική συμπεριφορά. Ειδικότερα η αιτιολογία της προαναφερόμενης απόφασης συνίσταται στο ότι ο αιτών με την ιδιότητα του επιστημονικού διευθυντή στην πιο πάνω κλινική κατά το χρονικό διάστημα από 4.10.1996 έως 7.10.1997 επέδειξε ανάρμοστη συμπεριφορά προς τους υφισταμένους του, τόσο στο γραφείο του, όσο και ενώπιον ασθενών, αφαιρώντας τους το λόγο, επιτιθέμενος φραστικά εναντίον τους και υποβάλλοντας σε βάρος τους ψευδή αναφορά στην Διοίκηση του Ι.Κ.Α.
Ήδη, ο αιτών, με την κρινόμενη αίτησή του, ισχυρίζεται καταρχήν ότι οι λόγοι που προβάλλει με την προσφυγή του είναι βάσιμοι και αυτή θα ευδοκιμήσει, αφού μη νομίμως του επιβλήθηκε η εν λόγω ποινή. Και τούτο, γιατί οι σε βάρος του κατηγορίες είναι ψευδείς και ανυπόστατες, επικαλείται δε το 4265/1998 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών που επικυρώθηκε με το 151/1999 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Περαιτέρω υποστηρίζει ότι από την άμεση εκτέλεση της πράξης θα υποστεί ηθική βλάβη, η οποία συνίσταται στη μείωση του κύρους του, λόγω της φύσης του επαγγέλματος που ασκεί και της ιδιότητάς του ως επίκουρου καθηγητή.
Το Δικαστήριο κρίνει καταρχήν ότι στην κρινόμενη υπόθεση δε συντρέχει λόγος δημόσιου συμφέροντος, που να επιβάλλει την επίκαιρη εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, όπως τούτο συνάγεται από τη φύση αυτής που είναι η ηπιότερη προβλεπόμενη από το νόμο πειθαρχική κύρωση και το λόγο που υπαγόρευσε στην επιβολή της ανωτέρω πειθαρχικής ποινής (αντιδεοντολογική συμπεριφορά για την οποία, σύμφωνα με το υπόμνημα του Ιατρικού Συλλόγου, ενέχεται και άλλος γιατρός που συνυπηρετεί στο ίδιο νοσοκομείο). Περαιτέρω, εκτιμώντας τη φύση του επαγγέλματος του αιτούντος, την ιδιότητά του ως επιστημονικού διευθυντή και επίκουρου καθηγητή, κρίνει ότι θα υποστεί ηθική βλάβη που συνίσταται στη μείωση του κύρους του και στη δυσφήμησή του στον επαγγελματικό του κύκλο και για αυτό συγχωρείται η χορήγηση της αιτούμενης αναστολής.
Κατ? ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, ενώ το παράβολο που καταβλήθηκε πρέπει να επιστραφεί στον αιτούντα (άρθρο 277 παρ. 7 του Κ. Διοικ. Δικ).
