Α.Π. 1237/2008 (Τμ. Α1 Πολ.)
Προεδρεύων: ΔΗΜ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: ΙΩΑΝ.-ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΕΝΤΕΣ, Αρεοπαγίτης
Θέμα:
Επί συμβατικής παραχώρησης της εκμετάλλευσης επιχείρησης σε τρίτο.
μπορεί να συμφωνηθεί η ανάληψη από τον τρίτο της υποχρέωσης καταβολής των εργοδοτικών εισφορών του χρησιμοποιούμενου προσωπικού, που οφείλονται και βεβαιώνεται από το Ι.Κ.Α., οι οποίες τυπικά βαρύνουν τον παραχωρούντα
Με βάση την απορρέουσα από τις διατάξεις των άρθρων 5, παρ. 1, του Συντάγματος και 361 Α.Κ. αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, οι συμβαλλόμενοι είναι ελεύθεροι να διαμορφώνουν κατά βούληση τις έννομες σχέσεις τους. Έτσι μπορεί με σύμβαση να συμφωνηθεί μεταξύ του παραχωρούντος με αντάλλαγμα την εκμετάλλευση επιχειρήσεως προς άλλον και του προσώπου προς το οποίο γίνεται η παραχώρηση η ανάληψη εκ μέρους του τελευταίου της υποχρεώσεως της καταβολής εργοδοτικών εισφορών του χρησιμοποιουμένου προσωπικού, που οφείλονται και βεβαιώνονται από το Ι.Κ.Α., οι οποίες τυπικά βαρύνουν τον παραχωρούντα.
Στην περίπτωση αυτή η ενοχή που δημιουργείται μεταξύ των συμβαλλομένων και η έκταση της σχετικής παροχής διέπεται από τη σύμβαση και δεν έχουν εφαρμογή σε αυτήν οι διατάξεις των άρθρων 12, παρ. 2, 15, παρ. 1, 17, παρ. 1 και 24, παρ. 1, του Κανονισμού Ασφαλίσεως ΙΚΑ, που ρυθμίζουν την τήρηση βιβλίων και την παροχή πληροφοριών προς το ΙΚΑ εκ μέρους των εργοδοτών περί των αριθμών του απασχολουμένου προσωπικού του, του χρόνου απασχολήσεως και του συμφωνημένου μισθού που αποτελεί τη βάση υπολογισμού των εισφορών.
Επομένως, για το ορισμένο της αγωγής του παραχωρούντος την εκμετάλλευση της επιχειρήσεως κατά του αντισυμβαλλομένου του, με την οποία επιδιώκεται η καταβολή των ποσών που αντιστοιχούν στις εις βάρος του από το ΙΚΑ βεβαιωθείσες εργοδοτικές εισφορές, δεν απαιτείται η αναφορά του αριθμού των εργασθέντων και το ύψος των αποδοχών τους, αλλ"" αρκεί η μνεία των σχετικών περί επιβολής των εισφορών πράξεων του ΙΚΑ και των βεβαιωθέντων με αυτές χρηματικών ποσών.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το δικόγραφο της αγωγής της αναιρεσίβλητης εταιρείας η ενάγουσα ισχυρίσθηκε ότι με τα αναφερόμενα μεταξύ αφενός αυτής και αφετέρου του αναιρεσείοντος και των συνεργατών του (που δεν είναι διάδικοι) παραχώρησε στους αντισυμβαλλομένους της τη χρήση και εκμετάλλευση νυκτερινού κέντρου διασκεδάσεως για τις περιόδους ("σαιζόν") 1996 -1997 και 1997 - 1998, κατά τις οποίες θα λειτουργούσε στο όνομα της εταιρείας. Ότι ο εναγόμενος ανέλαβε τη υποχρέωση, από κοινού και εις ολόκληρον με τους συνεργάτες του, να πληρώνουν το ΙΚΑ του προσωπικού που θα χρησιμοποιηθεί .... Ότι αθέτησε την υποχρέωση αυτή, με συνέπεια να βεβαιωθεί από το ΙΚΑ, με την έκδοση σχετικών πράξεών του για εισφορές, πρόσθετες επιβαρύνσεις και σχετικά έξοδα εκτελέσεως, το συνολικό ποσό των 87.937,72 ευρώ, του οποίου την καταψήφιση ζητεί η ενάγουσα.
Από την κατ"" άρθρο 561, παρ. 2, Κ.Πολ.Δ. εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής προκύπτει ότι μ"" αυτήν ισχυρίζεται η ενάγουσα ότι ο αντίδικός της, ως έχων κατ"" ουσίαν την εκμετάλλευση της επιχειρήσεως και ασκών τη διαχείρισή της, ανέλαβε την υποχρέωση να πληρώσει τις εργοδοτικές εισφορές του απασχολούμενου υπό οποιαδήποτε ιδιότητα προσωπικού και μάλιστα οποιαδήποτε ποσά, είτε οφειλόμενα είτε βεβαιούμενα, για την αυτή αιτία.
Επομένως, η αγωγή στην οποία ιστορείται ότι τα ζητούμενα ποσά, μη καταβληθέντα από τον εναγόμενο, βεβαιώθηκαν εις βάρος της ενάγουσας με τις ειδικώς μνημονευόμενες πράξεις του ΙΚΑ, είναι ορισμένη και από την άποψη αυτή παραδεκτή, έστω και αν δε γίνεται σε αυτή ειδικότερη αναφορά του αριθμού των απασχοληθέντων, του χρόνου απασχολήσεως και του ύψους των αποδοχών τους, ο δε περί του αντιθέτου πρώτος, εκ του αριθμού 14 (όχι και 1) του άρθρου 559 Κ.Πολ.Δ., κατ"" ορθήν υπαγωγή, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
Με την προσβαλλόμενη απόφασή του το Εφετείο δέχθηκε ανελέγκτως τα ακόλουθα: [παραλείπεται το κείμενο].
