Α.Π. 168/2012 (Τμ. Α2΄Πολ.)
Πρόεδρος: ΑΘ. ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΣ, Αντιπρόεδρος
Εισηγήτρια: ΕΥΦ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, Αρεοπαγίτης

στην περίπτωση κατά την οποία τα μέλη είχαν πρόθεση να δημιουργήσουν ενοχή ανεξάρτητα από την αιτία, πράγμα που θα εξακριβωθεί από αυτή την ίδια τη δήλωση και από τις περιστάσεις.

Από τη διάταξη του άρθρου 873 Α.Κ. προκύπτει ότι η αναφερόμενη σ΄ αυτήν αυτοτελής και ετεροβαρής ενοχή από έγγραφη αφηρημένη υπόσχεση ή αναγνώριση χρέους γεννάται στην περίπτωση που τα μέρη είχαν πρόθεση να δημιουργήσουν ενοχή ανεξάρτητα από την αιτία, πράγμα που θα εξακριβωθεί από αυτή την ίδια τη δήλωση και τις περιστάσεις (Α.Π. 3/2011).

Με βάση τις παραδοχές αυτές το εφετείο απέρριψε την έφεση του αναιρεσείοντος κατά της αποφάσεως του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου με την οποία είχε γίνει δεκτή ως κατ΄ ουσίαν βάσιμη η αγωγή της αναιρεσιβλήτου και είχε αναγνωρισθεί ότι ο αναιρεσείων υποχρεούται να της καταβάλει το ποσό των 241.526,03 ευρώ (ισοτίμου των 82.300.000 δραχμών) νομιμοτόκως από τις 3-10-1995. Έτσι που έκρινε το εφετείο δεν παραβίασε την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 873 Α.Κ., διέλαβε δε στην προσβαλλόμενη απόφασή του πλήρεις, σαφείς και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες ως προς το κρίσιμο ζήτημα του χαρακτηρισμού της καταρτισθείσης μεταξύ των διαδίκων από 8-9-1995 συμβάσεως ως αφηρημένης αναγνωρίσεως χρέους.