ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΩΝ (ΕΛΤΕ)
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΣΛΟΤ)

ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ 051228/0035
Αθήνα, 28 Δεκεμβρίου 2005
Αριθμός πρωτοκόλλου: 735ΑΠ.

ΘΕΜΑ:

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΣ

Με ηλεκτρονική σας επιστολή της 28^ης Νοεμβρίου 2005 μας ερωτάτε σχετικά με τον κατάλληλο λογιστικό χειρισμό ποσών τόκων που σχετίζονται με αγορές και πωλήσεις εμπορευμάτων με πίστωση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Κατ΄ αρχή, θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε ότι το ΣΛΟΤ, σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας του, δεν μπορεί να εκδίδει δεσμευτικές ερμηνείες επί των Δ.Λ.Π., παρά μόνο να εκφράζει γνώμη επί αυτών. Συνεπώς, σε απάντηση των ερωτημάτων σας και στα πλαίσια της διευκόλυνσης του έργου σας, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:

Οι υποχρεώσεις από αγορές αποθεμάτων με πίστωση αναγνωρίζονται στην εύλογη αξία τους, που κατά κανόνα είναι η ισοδύναμη αξία για τιμή αγοράς με τους συνήθεις πιστωτικούς όρους. Η διαφορά μεταξύ της αξίας αυτής και του ποσού που τελικά θα καταβληθεί, αν η εξόφληση του τιμήματος αναβάλλεται, είναι χρηματοοικονομικό έξοδο το οποίο αναγνωρίζεται κατά τη διάρκεια της περιόδου της πίστωσης.

Στην περίπτωση της λήψης μεταχρονολογημένων επιταγών έναντι μελλοντικών πωλήσεων, έχουν εφαρμογή τα ακόλουθα.

Οι μεταχρονολογημένες επιταγές δεν αναγνωρίζονται στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις ως στοιχεία είτε του ενεργητικού είτε των υποχρεώσεων.

Με την παράδοση των επιταγών αυτών στην Τράπεζα για χρηματοδότηση, αναγνωρίζεται ως υποχρέωση προς την Τράπεζα το ύψος των ληφθέντων μετρητών (τραπεζικό δάνειο).

Με την είσπραξη των επιταγών από την Τράπεζα κατά τη λήξη τους, μειώνεται ο σχετικός λογαριασμός του τραπεζικού δανείου και αναγνωρίζεται η σχετική υποχρέωση προς τον πελάτη (προκαταβολή) που ισούται με το ονομαστικό ποσό της ληφθείσας επιταγής, δεδομένου ότι η επιταγή έχει προεξοφληθεί.

Με την πώληση των αγαθών προς τους πελάτες αναγνωρίζεται η εύλογη αξία της πώλησης και του ΦΠΑ, το άθροισμα των οποίων ισούται με την αξία της προκαταβολής.

Παράδειγμα

Η επιχείρηση Α λαμβάνει από την επιχείρηση Β επιταγή ονομαστικής αξίας ευρώ 1.000 με ημερομηνία λήξης τρεις μήνες μετά την ημερομηνία παραλαβής της. Η επιχείρηση Α παραδίδει την επιταγή στην Τράπεζα Τ και λαμβάνει δάνειο που, υποθετικά, ισούται με την παρούσα αξία της επιταγής. Η επιχείρηση Α οφείλει να παραδώσει στην Β εμπορεύματα αξίας 1.000, ποσό που περιλαμβάνει και Φ.Π.Α. και έχει μειωθεί με ειδική έκπτωση λόγω λήψης της μεταχρονολογημένης επιταγής. Η παράδοση των αγαθών θα γίνει 2 μήνες μετά τη λήψη της επιταγής. Έστω ότι το επιτόκιο δανεισμού είναι 7% σε ετήσια βάση. Οι εγγραφές έχουν ως εξής:

Α) με την παραλαβή των μεταχρονολογημένων επιταγών από την επιχείρηση Β:

Β) με την παράδοση των επιταγών στην τράπεζα και τη λήψη του δανείου:

(7%Χ3/12 = 0,0175, και 1.000 / 1,0175 = 983)

Γ) με την παράδοση των εμπορευμάτων από την Α στην Β:

Δ) με την είσπραξη της επιταγής των 1.000 από την Τράπεζα γίνεται η εγγραφή:

Ανάλογος με τον ανωτέρω λογιστικό χειρισμό ισχύει και για τις πωλήσεις με πίστωση.

Η εφαρμογή της υποδεικνυόμενης προσέγγισης (μέθοδος του αποσβέσιμου κόστους) αποφασίζεται με βάση τα κριτήρια της σημαντικότητας και του κόστους - οφέλους αναφορικά με τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση. Για παράδειγμα, μπορεί εύλογα να υιοθετηθεί η πρακτική, βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις με μέση διάρκεια μέχρι 3 μήνες να μην προεξοφλούνται, εφόσον η συνολική επίπτωση της μη προεξόφλησης δεν είναι σημαντική για τις οικονομικές καταστάσεις, εξεταζόμενες συνολικά.

BOARD (ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ)

Στην ουσία, η λήψη της μεταχρονολογημένης επιταγής και στη συνέχεια η «προεξόφληση» αυτής από την Τράπεζα ισοδυναμεί με χορήγηση εγγύησης από τον πελάτη για το δάνειο που χορηγείται στον προμηθευτή από την Τράπεζα.

Η λήψη μεταχρονολογημένης επιταγής θεωρείται ως εξασφάλιση («κλείσιμο») μελλοντικών πωλήσεων για τις οποίες χορηγείται επί της συνήθους τιμής πώλησης πρόσθετη έκπτωση που συμφωνείται τη στιγμή της λήψης της μεταχρονολογημένης επιταγής. Η χορήγηση τέτοιων ειδικών εκπτώσεων για «κλείσιμο» μελλοντικών πωλήσεων είναι καθιερωμένη εμπορική πρακτική σε πολλούς κλάδους (τουρισμός, αεροπορικές συγκοινωνίες, κλπ.).

Το ποσό της χορηγούμενης έκπτωσης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τόκος (χρηματοοικονομικό έξοδο), αφού ουδέποτε το ποσό αυτό θα εκταμιευθεί ως τέτοιο.