Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών
(Τμήματος 9ου Τριμελούς ως Συμβουλίου)
Αριθ. απόφασης: 1887/2001
Δικαστές: Δεσπ. Μαυρομμάτη - Μαλινδρέτου,
Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ., Ελ. Λεοντάρη, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Εισηγητής: Χρυσ. Πάνου, Πρωτοδίκης Δ.Δ.
Αναστολή εκτέλεσης διοικητικών πράξεων[Ν.2717/1999 (Κ.Δ.Δ.), `Αρθρα 200 επομ.]
Πράξη επιβολής προστίμου και αφαίρεσης αδείας και πινακίδων φορτηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσης για παράνομη στάθμευση: Δεν χορηγείται αναστολή εκτέλεσης της πράξης για υλική βλάβη των αιτούντων για λόγους δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετούν οι διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, οι οποίες αποσκοπούν στην προστασία της ανεμπόδιστης, γρήγορης και κυρίως ασφαλούς κίνησης πεζών και οχημάτων στους δρόμους.
Με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία κατατέθηκε το νόμιμο παράβολο των 1.500 δραχμών (σχετ: τα ΣΕΙΡΑ Α 740604, 537607, 537608 και ΣΕΙΡΑ Β 1605336, έντυπα παράβολα), ζητείται παραδεκτώς, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 200 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η αναστολή εκτέλεσης της Διοικητικής ποινής που επιβλήθηκε σε βάρος των αιτούντων με την 61943/23.10. 2001 έκθεση της Υποδιεύθυνσης Τροχαίας Αθηνών και με την οποία α) αφαιρέθηκαν, για 40 ημέρες οι πινακίδες και η άδεια κυκλοφορίας του ......... φορτηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως και καταλογίστηκε σε βάρος του ιδιοκτήτη του και δευτέρου από τους αιτούντες, πρόστιμο 21.000 δραχμών και β) αφαιρέθηκε η άδεια ικανότητας από τον πρώτο από τους αιτούντες, οδηγό του παραπάνω αυτοκινήτου, λόγω παράβασης του άρθρου 4 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, μέχρι να δημοσιευθεί οριστική απόφαση επί της από 26.10.2001 και με αριθμό πράξης κατάθεσης 2683/2001 προσφυγής, που άσκησαν κατά της πράξης αυτής στο Δικαστήριο τούτο.
Οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Μ. 2717/1999 ΦΕΚ 97 Α) ορίζουν στο μεν άρθρο 69 ότι: "1. Η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής και η άσκησή της δεν αναστέλλουν την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης" στο δε άρθρο 200 ότι: "Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία και η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή να ανασταλεί, με αιτιολογημένη απόφαση του Δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής". Περαιτέρω, στο άρθρο 201 του ίδιου Κώδικα ορίζεται ότι: "Αρμόδιο για τη χορήγηση της αναστολής είναι το τριμελές ή μονομελές δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η προσφυγή, εφόσον αυτό είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της κυρίας υπόθεσης. Σε περίπτωση αναρμοδιότητας, η σχετική αίτηση απορρίπτεται ενώ το άρθρο 202 ορίζει ότι "1. Λόγο αναστολής μπορεί να θεμελιώσει η από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης απειλούμενη οποιασδήποτε φύσης, υλική ή ηθική βλάβη του αιτούντος, εφόσον η επανόρθωσή της θα είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της αντίστοιχης προσφυγής. 2. Η χορήγηση αναστολής αποκλείεται: α) αν η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης επιβάλλεται για λόγους δημόσιου συμφέροντος, ή β) κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει ήδη εκτελεστεί, ή γ) αν η αντίστοιχη προσφυγή είναι προδήλως αβάσιμη".
Στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με την 61943/ 23.10.2001 έκθεση βεβαίωσης παράβασης αυτοκινήτου της Υποδιεύθυνσης Τροχαίας Αθηνών, α) αφαιρέθηκαν για 40 ημέρες οι πινακίδες και η άδεια κυκλοφορίας του ....... φορτηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως και καταλογίστηκε σε βάρος του ιδιοκτήτη του, Ιω..... Δε......, πρόστιμο 21.000 δραχμών και β) αφαιρέθηκε η άδεια ικανότητας από τον οδηγό του Μά.... Δ....., κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 103 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, διότι, το αυτοκίνητο αυτό στις 23.10.2001 και ώρα 12.15 βρέθηκε σταθμευμένο στην οδό Σό...... 54 όπου, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πινακίδες (Ρ-40) της Τροχαίας του άρθρου 4 του ιδίου Κώδικα, απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση.
Ήδη, οι αιτούντες ζητούν την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης μέχρι να δημοσιευθεί οριστική απόφαση επί της προσφυγής, που άσκησαν κατ΄ αυτής στο Δικαστήριο τούτο, διότι, όπως υποστηρίζουν, αυτή είναι βάσιμη και θα ευδοκιμήσει. Και τούτο, διότι η στάθμευση στην οδό Σό...... 54, του φορτηγού αυτοκινήτου που μετέφερε για παράδοση σε ένοικο της πολυκατοικίας της διεύθυνσης αυτής, μία τηλεόραση για λογαριασμό της εταιρείας ηλεκτρικών ειδών με την επωνυμία "ΗΛΕ....... ΑΘ......", οφείλεται στο ότι δεν υπήρχε χώρος στάθμευσης και οι δρόμοι της περιοχής είναι πολύ στενοί και δεν επιτρέπουν τη στάθμευση φορτηγού αυτοκινήτου. Όμως, ο λόγος αυτός, για πιθανή ευδοκίμηση της προσφυγής, δεν αποτελεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 202 του Κ.Δ.Δ. αυτοτελή λόγο αναστολής από εκείνους που αναφέρονται περιοριστικά σ΄ αυτές και επομένως, πρέπει να απορριφθεί, ως απαράδεκτος. Περαιτέρω, οι αιτούντες ισχυρίζονται ότι από την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα υποστούν μεγάλη υλική ζημία, διότι χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο για τις ανάγκες της εργασίας τους (παράδοση αγαθών σε ιδιώτες και εταιρείες) και η αδυναμία της κυκλοφορίας του, καθιστά αδύνατη τη συνέχιση λειτουργίας της επιχείρησης τους.
Εξάλλου, η Υποδιεύθυνση Τροχαίας Αθηνών με την από 31.10.2001 έκθεση απόψεών της, ζητά την απόρριψη της αίτησης αναστολής.
Με τα δεδομένα αυτά, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι οι αιτούντες συνομολογούν ότι το με αριθμό κυκλοφορίας ......... φορτηγό αυτοκίνητο δημοσίας χρήσεως στις 23.10.2001 είχε σταθμεύσει σε χώρο, όπου απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση και ότι η υλική βλάβη την οποία επικαλούνται, σταθμιζόμενη προς τους λόγους δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετούν οι διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και οι οποίοι συνίστανται στην προστασία της ανεμπόδιστης, γρήγορης και κυρίως της ασφαλούς κίνησης πεζών και οχημάτων στους δρόμους, το Δικαστήριο κρίνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εν λόγω βλάβη δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη χορήγηση αναστολής εκτελέσεως της προσβαλλόμενης πράξης, κατ΄ άρθρο 202, παρ.2, περ. α του Κ.Δ.Δ., απορριπτόμενου ως αβασίμου κάθε αντιθέτου λόγου.
Κατ΄ ακολουθία, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση και να διαταχθεί η κατάπτωση του παραβόλου που κατατέθηκε (ποσού 1.500 δραχμών) υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, κατ΄ άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ., ενώ δεν πρέπει να καταλογιστούν δικαστικά έξοδα, ελλείψει σχετικού αιτήματος από την Υποδιεύθυνση Τροχαίας Αθηνών ( άρθρο 275 παρ. 7 Κ.Δ.Δ.).