Αθήνα, 26 Ιουλίου 2002

Αρ. Πρωτ.:1652

Προς:

1. Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος Ελλάδας (Ο.Ε.Κ.Ι.Δ.Ε.), Χαλκοκονδύλη 37, 104 32 Αθήνα

2. Ελληνικό Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βιοτεχνών Βιομηχάνων Υποδηματοποιών Ελλάδας (ΕΛΣΕΒΒΥΕ), Πηνελόπης Δέλτα 27, Ν. Ψυχικό

3. Ομοσπονδία Βιοτεχνών Υποδηματοποιών Ελλάδας (ΟΒΥΕ), Δίπυλου 5, Αθήνα

4. Σύνδεσμο Βιοτεχνικής και Βιομηχανικής Υποδηματοποιίας Θεσ/νίκης, Προμηθέως 32, 546 29 Θεσσαλονίκη

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 36/2002

«Για τη ρύθμιση των όρων αμοιβής και εργασίας των υποδηματεργατών-τριών όλης της χώρας»

Διαιτητής: Βασιλική Ν. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛOΥ

1. Με την υπ' αρ. πρωτ. 039/11-7-2002 αίτηση της, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού, Δέρματος Ελλάδας, αφού αποδέχθηκε την πρόταση Μεσολάβησης του Μεσολαβητή κ. Θ. Κουτρούκη, η οποία απερρίφθη από το σύνολο των ενεχόμενων στην παρούσα εργοδοτικών οργανώσεων, ζήτησε την παροχή υπηρεσιών Διαιτησίας, ώστε να υπάρξει και για το έτος 2002 συλλογική ρύθμιση εργασίας για τους όρους αμοιβής και εργασίας των υποδηματεργατών-τριών όλης της χώρας.

2. Σύμφωνα με τα οριζόμενα από το άρθρο 16 του Ν. 1876/90 και από τον Κανονισμό Καταστάσεως Μεσολαβητών - Διαιτητών, στις 17-7-2002η Βασιλική ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ επιλέχθηκα με κλήρωση, που διεξήχθη ενώπιον των νόμιμα εξουσιοδοτημένων εκπροσώπων των μερών, Διαιτητής, προκειμένου να επιλύσω την ανωτέρω συλλογική διαφορά εργασίας.

3. Στις 18-7-2002 ανέλαβα τα καθήκοντα μου. Προκειμένου να εξετάσω τις εκατέρωθεν απόψεις και να καταλήξω στην Απόφαση μου, κάλεσα εγγράφως τα ενεχόμενα μέρη (ΟΕΚΙΔΕ, Ελληνικό Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βιοτεχνών Βιομηχάνων Υποδηματοποιών Ελλάδος, Ομοσπονδία Βιοτεχνών Υποδηματοποιών Ελλάδος, Σύνδεσμο Υποδηματοποιών Βορείου Ελλάδος) σε κοινή συνάντηση, που μετά από συνεννόηση με τα μέρη συμφωνήθηκε να γίνει, στις 22-7-2002 και ώρα 19.00.

4. Στις 22-7-2002 πραγματοποιήθηκε η κοινή συνάντηση, στην οποία προσήλθαν όλοι οι νομίμως εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι και των δυο πλευρών.

5. Στην κοινή συνάντηση της 22-7-2002 οι εκπρόσωποι των μερών εξέθεσαν διεξοδικά τις απόψεις και τα επιχειρήματα τους για την υπό κρίση συλλογική διαφορά.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, ΑΦΟΥ:

• ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ την αποτυχία των απευθείας διαπραγματεύσεων και της Μεσολάβησης για την κατάρτιση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 13, 14 και 15 του Ν. 1876/90,

• ΜΕΛΕΤΗΣΑ όλα τα πορίσματα, έγγραφα, εξουσιοδοτήσεις, στοιχεία και πρακτικά που συγκεντρώθηκαν κατά το στάδιο της Μεσολάβησης και της Διαιτησίας και

• ΈΛΑΒΑ ΥΠ' ΟΨΙΝ τα ακόλουθα :

α) τις διεκδικήσεις και τις προτάσεις της πλευράς των εργαζομένων, όπως αυτές διατυπώθηκαν στην αρ. πρωτ. 97/23-05-2002 αίτηση Μεσολάβησης προς τον Ο.ΜΕ.Δ. και στο από 17-12-2001 έγγραφο καταγγελίας της από 12-6-2001 ΣΣΕ από την ΟΕΚΙΔΕ, με συνημμένο το «Νέο Σχέδιο της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας 2002 των εργαζομένων υποδηματοποιίας και συναφών επαγγελμάτων όλης της χώρας»,

β) τις θέσεις και τις αντιπροτάσεις των εδώ ενεχόμενων εργοδοτικών οργανώσεων και ειδικά τις θέσεις του Ελληνικού Συνδέσμου Εξαγωγέων Βιοτεχνών Βιομηχάνων Υποδηματοποιών Ελλάδας, όπως αυτές κατατέθηκαν στο Μεσολαβητή κ. Θεόδωρο Κουτρούκη και στη συνέχεια σε μένα με το από 26-6-2002 υπόμνημα του ΕΛΣΕΒΒΥΕ, με θέμα την κλαδική ΣΣΕ υποδηματεργατών -τριών έτους 2002.

γ) τη ΣΣΕ της 12ης Ιουνίου 2001, για τους όρους αμοιβής και εργασίας υποδηματεργατών -τριών έτους 2001 και τις συναφείς προηγούμενες συλλογικές ρυθμίσεις,

δ) την με αρ. πρωτ. 1412/3-7-2002 Πρόταση Μεσολάβησης του Μεσολαβητή κ. Θεόδωρου Κουτρούκη, τις εκεί προτεινόμενες μισθολογικές και λοιπές ρυθμίσεις, καθώς και το αντίστοιχο σκεπτικό της,

ε) τις τελικές θέσεις και τις προτάσεις των μερών, όπως αυτές αναπτύχθηκαν στην κοινή συνάντηση Διαιτησίας της 22-7-2002 και καταγράφηκαν συνοπτικά στο οικείο Πρακτικό.

Ειδικότερα:

η εργατική πλευρά (ΟΕΚΙΔΕ), υποστήριξε ότι:

- τα αιτήματα της είναι εύλογα και νόμιμα

- νόμιμα προσέφυγε στη Διαιτησία, αφού αποδέχθηκε την Πρόταση του Μεσολαβητή παρ' ότι αυτή δεν ικανοποιεί τις διεκδικήσεις, ούτε καλύπτει τις απώλειες του εισοδήματος των εργαζομένων κατά τα προηγούμενα έτη

- οι διεκδικήσεις της έχουν τεκμηριωθεί στην Πρόσκληση για Διαπραγμάτευση που στάλθηκε στις εργοδοτικές οργανώσεις

- η λογική της συμπίεσης του εργατικού κόστους είναι αδιέξοδη για τον κλάδο σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και όξυνσης του αθέμιτου ανταγωνισμού από χώρες χαμηλού κόστους

- περιμένει βελτιωμένες ρυθμίσεις στη Δ.Α, σε σχέση με την Πρόταση του Μεσολαβητή

οι εκπρόσωποι της εργοδοτικής πλευράς υποστήριξαν ότι:

- ο κλάδος συνεχίζει να διέρχεται κρίση λόγω του οξυμένου ανταγωνισμού από χώρες χαμηλού εργατικού κόστους (λ.χ. Κίνα), κατόπιν τούτου αδυνατεί να χορηγήσει τις αυξήσεις που προτείνονται από το Μεσολαβητή και να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων. Προς επίρρωση τούτου κατέθεσαν εκ νέου το Υπόμνημα με τις θέσεις τους για την κατάσταση του κλάδου, που είχε υποβληθεί στο Μεσολαβητή.

- δήλωσαν ότι η αύξηση (χορηγούμενη από την 1-1-2002), δεν μπορεί να υπερβαίνει το μεσοσταθμικό 3,5% της ΕΓΣΣΕ

- ως προς τις γενικές αυξήσεις και την ισχύ της προς έκδοση Δ.Α. δήλωσαν ότι δεν έχουν αντίρρηση αυτές να ισχύσουν από την 1-1-2002, λαμβανομένου υπ' όψιν ότι έχει ήδη συμφωνηθεί η συμπλήρωση της 5ης τριετίας να ισχύσει από την 1-9-2002.

στ) Τις αυξήσεις και τις γενικότερες ρυθμίσεις της ΕΓΣΣΕ για τα έτη 2002-2003, οι οποίες αφορούν ειδικώς στα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων που είναι υποχρεωτικά για το σύνολο των επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως κλάδου και οικονομικής κατάστασης σε όλη τη χώρα, εκφράζουν όμως μια γενικότερη συναντίληψη των κοινωνικών συνομιλητών του ιδιωτικού τομέα για την εξέλιξη-διασφάλιση των αποδοχών των μισθωτών στο σύνολο της χώρας και για τον τρόπο διανομής του παραγωγικού πλεονάσματος (αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ). Βάσει της ΕΓΣΣΕ προβλέπονται για το έτος 2002: α) διορθωτικό 1,1% που χορηγείται από την 1.1.2002 ως αναπλήρωση για τις απώλειες που υπέστησαν οι κατώτατοι μισθοί-ημερομίσθια που ρυθμίζει η ΕΓΣΣΕ το προηγούμενο έτος, δυνάμει ρητής σχετικής ρήτρας της ΕΓΣΣΕ 2000-2001, β) επί των μισθών της 31.12.2001 + το διορθωτικό αυξήσεις 2,5% από 1.1.2002 και επιπλέον 1,8% από 1.7.2002 (συνολικά 4,3% χωρίς το διορθωτικό) γ) ρήτρα-εγγύηση πραγματικής αύξησης των κατωτάτων μισθών-ημερομισθίων κατά μια (1) ποσοστιαία μονάδα πάνω από τον πληθωρισμό έτους 2002, υπολογιζόμενο σε μέσα επίπεδα. Σε διαφορετική περίπτωση ορίζεται ότι θα καταβληθεί, την 1.1.2003, αντίστοιχη διορθωτική αύξηση.

Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημανθεί, διότι αποτελεί συχνά σημείο τριβής ανάμεσα στα μέρη, ότι η διορθωτική αύξηση 1,1% για το έτος 2001 που δόθηκε από την ΕΓΣΣΕ 2002-2003 δεν είναι δεδομένη, ούτε είναι δυνατόν να καταλαμβάνει αυτόματα μισθωτούς υπαγόμενους σε άλλες συμβάσεις και ρυθμίσεις, που πιθανώς να έλαβαν αυξήσεις στις οποίες συνεκτιμήθηκε διαφορετικά ο προβλεπόμενος πληθωρισμός ή/και αυξήσεις σημαντικά ανώτερες του πληθωρισμού. Οφείλει όμως να λαμβάνεται υπ' όψιν και να συνεκτιμάται εκ των υστέρων ειδικά για τις περιπτώσεις εκείνες μισθωτών που έλαβαν ποσοστιαίες αυξήσεις των συμβατικών τους αποδοχών χαμηλότερες ή κοντά στα όρια της ΕΓΣΣΕ για το έτος 2001, έστω και εάν δεν υπήρξε ειδική προς τούτο πρόβλεψη στις οικείες ΣΣΕ ή ΔΑ. Το αυτό ισχύει και για την περίπτωση της από 12-6-2001 ΣΣΕ, κατά τη σύναψη της οποίας τα μέρη, παρ' ότι συνομολόγησαν και υπολόγισαν τις μισθολογικές αυξήσεις με διαφορετικό τρόπο ( σε μια δόση και κοντά στο μεσοσταθμικό ισοδύναμο των ποσοστών που χορηγούσε σε 2 δόσεις η ΕΓΣΣΕ), σε σχέση με την ΕΓΣΣΕ, δεν είχαν προβλέψει την τελική εξέλιξη του πληθωρισμού έτους 2001.

ζ) Το γεγονός ότι η μερική καθιέρωση της 5ης τριετίας, σε ποσοστό 2%, καθώς και η πλήρης χορήγηση της σε ποσοστό 5% από 1-9-2002 για τους υπαγόμενους στην παρούσα μισθωτούς,

- έχει ήδη προβλεφθεί και συνυπολογισθεί στα συμφωνημένα με τις διατάξεις του άρθρων 3 της από 12-6-2001 ΣΣΕ (Π.Κ. 61/22-6-2001)

- αφορά ένα μέρος (δεν υπάρχουν δεδομένα, ούτε συμφωνία των μερών για το ακριβές ποσοστό τους στο σύνολο της απασχόλησης του κλάδου) και όχι το σύνολο των υπαγομένων στην παρούσα μισθωτών, που ενδεχομένως ήδη να αμείβεται και με υπέρτερες των εδώ καθοριζομένων αποδοχές, επομένως δεν επιφέρει ανάλογη με το ονομαστικό ποσοστό της αύξησης μεταβολή του συνολικού μισθολογικού κόστους για τις επιχειρήσεις του κλάδου.

Αυτό, σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις του άρθρου 2 της ανωτέρω ΣΣΕ, που προέβλεψε αυξήσεις 3% από την 1-1-2001 για τους υπαγόμενους στην παρούσα μισθωτούς, ενώ ο πληθωρισμός του ίδιου έτους ανήλθε, σε μέσα επίπεδα, σε 3,4% σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα της ΕΣΥΕ.

η) Ότι η χορήγηση των αυξήσεων σε μεσοσταθμική βάση και σε μια δόση, από την 1-1-2002, ενώ από άποψη καταβολής χρημάτων και μισθοδοσίας μπορεί να θεωρηθεί, στη διάρκεια ενός συγκεκριμένου έτους, ισοδύναμη με τη χορήγηση υψηλότερων ποσοστών αύξησης σε δυο εξαμηνιαίες δόσεις στους μισθωτούς, οδηγεί σε καταληκτικό μισθό/ ημερομίσθιο στις 31-12-2002, που θα είναι συνολικά χαμηλότερος από εκείνον που θα προέκυπτε εάν η αύξηση είχε χορηγηθεί σε δυο δόσεις, επομένως θα είναι και χαμηλότερη η νέα βάση υπολογισμού των αυξήσεων έτους 2003.

Ως αποτέλεσμα αυτού, κλείνει σταδιακά η ψαλίδα ανάμεσα στις ελάχιστες αμοιβές των υπαγομένων στην παρούσα μισθωτών και στις αμοιβές που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ για τους ανειδίκευτους εργάτες. Αυτή η μεταβολή της μέχρι σήμερα ισχύουσας ιεραρχίας των ελάχιστων αμοιβών ανάμεσα σε ανειδίκευτους και ειδικευμένους εργάτες, επισημάνθηκε στα μέρη κατά την κοινή συνάντηση Διαιτησίας και συνεκτιμήθηκε εν μέρει τόσο κατά την αξιολόγηση των προτεινομένων από το Μεσολαβητή, σε συνδυασμό με τις προτάσεις για το ίδιο θέμα της εργοδοτικής πλευράς (χορήγηση αυξήσεων μεσοσταθμικά ισοδύναμων με εκείνες της ΕΓΣΣΕ 2002, χωρίς το διορθωτικό), όσο και κατά τη διαμόρφωση των μισθολογικών ρυθμίσεων της παρούσας Απόφασης.

θ) τις δυσμενείς εξελίξεις στον κλάδο της υποδηματοποιίας και ιδίως τη σημαντική επιβάρυνση του κόστους παραγωγής και την πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, συνακόλουθα και της απασχόλησης, που διαπιστώνεται από τα οικονομικά στοιχεία του κλάδου που κατέθεσε με το από 26-6-2002 υπόμνημα της η ΕΛΣΕΒΒΥΕ.

Χωρίς να αμφισβητούνται τα δεδομένα και τα επιχειρήματα που κατέθεσε η ανωτέρω εργοδοτική οργάνωση σχετικά με την κρίση που διέρχεται ο κλάδος,

έχει ωστόσο διαπιστωθεί, σε διεξοδικές συζητήσεις που γίνονται στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων και για άλλους παραδοσιακούς κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας, που επίσης και επί σειρά ετών βρίσκονται σε κρίση (έτοιμο ένδυμα, κλωστοϋφαντουργία), ότι εάν οι επιχειρήσεις τους εγκλωβιστούν σε επιλογές στήριξης της ανταγωνιστικότητας τους στο εργασιακό κόστος και μάλιστα στη συμπίεση των μισθών και μόνον, αντικειμενικά θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο. Πάντοτε θα υπάρχουν χώρες με σημαντικά χαμηλότερο κόστος εργασίας λόγω χαμηλότερων αμοιβών - κόστους διαβίωσης, λόγω ανυπαρξίας ασφαλιστικών καλύψεων και παροχών ή/ και λόγω εκτεταμένης εφαρμογής - ανοχής αθέμιτων και κοινωνικά απαράδεκτων πρακτικών κοινωνικού dumping (λ.χ. χώρες όπως η Ινδία, το Πακιστάν, η Κίνα, η Ινδονησία κλπ. μπορεί να έχουν εργατικό κόστος 10-30 φορές χαμηλότερο από το εργασιακό κόστος της Ελλάδας και των λοιπών ευρωπαϊκών χωρών!).

Ο οξυμένος και αθέμιτος διεθνής ανταγωνισμός από χώρες χαμηλού εργασιακού κόστους είναι αναμφισβήτητα μια πτυχή του προβλήματος που αντιμετωπίζει και ο υπό συζήτηση κλάδος, στην Ελλάδα και σε μεγάλο βαθμό σε ολόκληρη την Ε.Ε. Αυτό ωστόσο δεν εξηγεί τη συνεχιζόμενη διείσδυση στην Ελληνική αγορά υποδημάτων από ευρωπαϊκές χώρες υψηλότερου, κατά κανόνα, εργατικού κόστους σε σχέση με το ισχύον στη χώρα μας, όπως είναι η Ιταλία και η Ισπανία, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσαν με το υπόμνημα τους οι εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου.

Με βάση τα παραπάνω, αυτό που μοιάζει ως η πλέον εύλογη λύση για το μέλλον του κλάδου στην Ευρώπη και στην Ελλάδα είναι ο εκσυγχρονισμός του, η αναζήτηση και η τήρηση νέων προδιαγραφών, ουσιωδέστερων παραγωγικών συνεργιών, κατάλληλων κάθετων πολιτικών κινήτρων και στήριξης (τόσο των επιχειρήσεων όσο και της απασχόλησης σε αυτές), εμπορικής δικτύωσης και δημιουργίας υποδομών (εκπαίδευσης, κατάρτισης, σχεδιασμού και εμπορίας), με στόχο τη δημιουργία περισσότερο ποιοτικών βάσεων ανταγωνιστικότητας του προϊόντος, τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή αγορά.

Στο θέμα αυτό θα παίξουν σημαντικό, αν όχι κρίσιμο για το μέλλον του κλάδου ρόλο:

- οι θεσμικές ρυθμίσεις, η υποστήριξη της Πολιτείας και της Ε.Ε με συγκεκριμένα σχέδια και μέτρα για την προσαρμογή του κλάδου, την ποιοτική βελτίωση, τη συγκράτηση ή και την τόνωση της απασχόλησης σε αυτόν, αλλά και η ικανότητα του να αντιμετωπίσει σε περισσότερο δημιουργική και ποιοτική βάση τον ανταγωνισμό από τρίτες χώρες και από τις ισχυρές στον τομέα αυτό χώρες της Ε. Ε.

Οι ανωτέρω επιλογές προϋποθέτουν υψηλές επενδύσεις των επιχειρήσεων και της Πολιτείας, υλικές (σε τεχνογνωσία, εξοπλισμό, υποδομές στήριξης, συνεργασίες και παραγωγικές συνέργιες) και αυλές (στο ανθρώπινο δυναμικό, στη διοικητική και εμπορική στελέχωση και στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, των γνώσεων, της απόδοσης και της εμπειρίας του). Σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν, ούτε θα πρέπει να νομιμοποιούν, πρακτικές κοινωνικού dumbing ή υποβάθμισης των όρων αμοιβής και εργασίας. Τέτοιες πρακτικές δυστυχώς ισχύουν και εφαρμόζονται σε τρίτες χώρες ελλείψει, των κατάλληλων κοινωνικών ρητρών στις διεθνείς εμπορικές συνθήκες και στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές (G ΑΤΤ κλπ.), αλλά είναι ξένες προς το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και κεκτημένο», που μέχρι σήμερα τουλάχιστον γίνεται επίσημα αποδεκτό από όλες τις χώρες-μέλη της Ε.Ε.

ι) την πρόσφατα δημοσιευμένη πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εξέλιξη των οικονομικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας για το έτος 2002 και ιδίως τον προβλεπόμενο εναρμονισμένο ρυθμό πληθωρισμού ΟΝΕ (3,6%) και την προβλεπόμενη μεταβολή του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (3,7%).

κ) την πρόσφατα δημοσιευμένη πρόβλεψη του ΟΟΣΑ για την εξέλιξη των οικονομικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας για το έτος 2002 και ιδίως τον προβλεπόμενο εναρμονισμένο ρυθμό πληθωρισμού ΟΝΕ (3,4%) και την προβλεπόμενη μεταβολή του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (3,5%).

λ) την ανάγκη συνεκτίμησης της οικονομικής κατάστασης των επιχειρήσεων, της συμπίεσης της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών εξαιτίας της αύξησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, και της συμμετοχής του συντελεστή παραγωγής «εργασία» στην αύξηση της παραγωγικότητας και του ΑΕΠ κατά τον καθορισμό των ετήσιων αναπροσαρμογών των αμοιβών των εργαζομένων.

μ) τις πληθωριστικές πιέσεις του τρέχοντος έτους, που εντάθηκαν τους πρώτους μήνες του 2002, εξαιτίας της υιοθέτησης του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος από την 1-1-2002.

ν) κάθε άλλο ισχυρισμό, που εκφράστηκε από τα δύο μέρη κατά τη διάρκεια της Μεσολάβησης και της Διαιτησίας, καθώς και όλα τα έγγραφα των αντίστοιχων φακέλων. Από τους ισχυρισμούς αυτούς και από τα όσα εκτέθηκαν ανωτέρω, δεν προέκυψε βάσιμος λόγος ουσιώδους τροποποίησης, με την παρούσα Διαιτητική Απόφαση, των μισθολογικών και των λοιπών ρυθμίσεων που περιέχονται στην Πρόταση του Μεσολαβητή.

ξ) ότι, όπως ρητά δηλώθηκε στο Πρακτικό Διαιτησίας της 22-7-2002, δεν υπάρχει αντίρρηση των μερών η παρούσα Απόφαση να ισχύσει από την 1-1-2002, με την επιφύλαξη της διάταξης που αφορά στην συμπλήρωση της 5ης τριετίας, που θα ισχύσει από την 1-9-2002, όπως ήδη συμφωνήθηκε από τα μέρη με το άρθρο 3 της από 12-6-2001 ΣΣΕ.

Για τους λόγους αυτούς,

επιλύοντας τη συλλογική διαφορά εργασίας που δημιουργήθηκε μεταξύ :

- αφ' ενός της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος Ελλάδας,

των εργοδοτικών οργανώσεων «Ελληνικός Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βιοτεχνών Βιομηχάνων Υποδηματοποιών Ελλάδος», «Ομοσπονδία Βιοτεχνών Υποδηματοποιών Ελλάδος», «Σύνδεσμος Υποδηματοποιών Βορείου Ελλάδος», αφ'ετέρου,

και που αφορά στους όρους αμοιβής και εργασίας των υποδηματεργατών-

τριών και συναφών επαγγελμάτων όλης της χώρας,

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

`Αρθρο 1

Πεδίο Ισχύος

Στις διατάξεις της παρούσας υπάγονται οι υποδηματεργάτες - τριες όλης της χώρας που διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:

α. Ανειδίκευτοι

β. Ανειδίκευτοι με ένα χρόνο προϋπηρεσία στον κλάδο

γ. Ρέγουλες - Βοηθοί ειδικευμένοι

δ. Ειδικευμένοι

`Αρθρο 2

Αυξήσεις

Από 01-01-2002 χορηγείται αύξηση 4,8% επί των βασικών ημερομισθίων και μισθών, όπως είχαν διαμορφωθεί την 31-12-2001 με την αντίστοιχη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που συνομολογήθηκε από τα μέρη στις 12-6-2001.

`Αρθρο 3

Πέμπτη Τριετία

Σε εφαρμογή του άρθρου 3 της από 12-6-2001 ΣΣΕ, από την 1-9-2002 χορηγείται στους υποδηματεργάτες και υποδηματεργάτριες όλων των κατηγοριών με συμπληρωμένη 15ετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία, προσαύξηση πέμπτης τριετίας σε ποσοστό 5%, που υπολογίζεται επί του βασικού ημερομισθίου.

`Αρθρο 4

Εφαρμογή θεσμικών ρυθμίσεων ΕΓΣΣΕ

Στους υπαγόμενους στην παρούσα μισθωτούς εφαρμόζονται, δυνάμει της παρ. 1 του άρθρου 8 Ν. 1876/90, και τα άρθρα 4,5,6,7,8,9 και 10 της από 15-4-2002 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως ισχύουν.

`Αρθρο 5

Ισχύς Προηγούμενων Όρων

Κάθε διάταξη προϊσχύουσας ΣΣΕ ή ΔΑ για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων που υπάγονται στην παρούσα και δεν είναι αντίθετη με αυτήν, εξακολουθεί να ισχύει. Αποδοχές ανώτερες από αυτές που καθορίζει η παρούσα ΣΣΕ ή τυχόν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις που προβλέπονται από Νόμους, Διατάγματα, ΕΓΣΣΕ, ΣΣΕ, Διαιτητικές Αποφάσεις, Ατομικές Συμβάσεις Εργασίας, Εσωτερικούς Κανονισμούς ή και έθιμα, δε θίγονται από την παρούσα.

`Αρθρο 6

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα ισχύει από την 1-1-2002, εκτός των περιπτώσεων όπου ρητώς ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις της.

2002

ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ ΥΠΟΔΗΜΑΤΕΡΓΑΤΩΝ 2002

ΚΑΘΑΡΑ ΗΜΕΡΟΜ. ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ

ΑΠΟ 1-1-2002* ΑΥΞΗΣΗ 4,8 %

1. ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΣ

ΒΑΣΙΚΟ 31/12/01 - 22.61

ΑΠΟ 1/9/2002: 5Η ΤΡΙΕΤΙΑ: 25%

2. ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ

ΒΑΣΙΚΟ 31/12/01 - 24.28

ΑΠΟ 1/9/2002: 5Η ΤΡΙΕΤΙΑ: 25%

3. ΒΟΗΘΟΙ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΙ - ΡΕΓΟΥΛΑ

ΒΑΣΙΚΟ 31/12/01 - 26,30

ΑΠΟ 1/9/2002: 5Η ΤΡΙΕΤΙΑ: 25%

4. ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΙ

ΒΑΣΙΚΟ 31/12/01 - 28,17

ΑΠΟ 1/9/2002: 5Η ΤΡΙΕΤΙΑ: 25%

*ΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ 19,35% ΚΑΙ ΟΧΙ 19,95% ΠΟΥ ΙΣΧΥΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ(0,6%)

* ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ Ο ΦΟΡΟΣ (ΦΜΥ) ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ