ΘΕΜΑ: Φορολογική αντιμετώπιση δαπανών φαρμακευτικών επιχειρήσεων σχετικών με προώθηση φαρμακευτικών προϊόντων .

1. Κατά την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 31 του Ν. 2238/94 περί λογιστικού προσδιορισμού του καθαρού εισοδήματος, έχει γίνει παγίως δεκτό από τη διοικητική και δικαστηριακή νομολογία ότι για την έκπτωση δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα δεδομένης διαχειριστικής περιόδου, πρέπει αυτές να αφορούν τη συγκεκριμένη διαχειριστική περίοδο, να είναι οριστικές και εκκαθαρισμένες, να αφορούν την επιχειρηματική δραστηριότητα της επιχείρησης και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των εργασιών της και στη δημιουργία εισοδήματος. Σε κάθε περίπτωση βεβαίως οι δαπάνες πρέπει να είναι πραγματικές, να έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία της επιχείρησης και να στηρίζονται σε νόμιμα φορολογικά στοιχεία.

2. Η συγκεκριμένη επιχείρηση, στο ανωτέρω υπόμνημα της, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι μεγάλο ποσοστό των δαπανών της που αφορούν ιατρικά συνέδρια και την προώθηση γενικά φαρμακευτικών προϊόντων απορρίφθηκαν από τον έλεγχο, με το σκεπτικό ότι οι δαπάνες αυτές δεν είναι νόμιμες κατά την φαρμακευτική νομοθεσία του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ) και συνεπώς δεν πρέπει να αναγνωριστούν.

3. Με την Κ.Υ.Α. Υ6α/28403/01/27.5.02 των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών - Ανάπτυξης - Υγείας & Πρόνοιας, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε από την Κ.Υ.Α. Υ6α/οικ121863/11.12.02 των ίδιων Υπουργών, καθορίζονται οι δαπάνες των φαρμακευτικών επιχειρήσεων που αναγνωρίζονται ως δαπάνες προώθησης φαρμακευτικών προϊόντων, καθώς και οι σχετικές προϋποθέσεις. Μεταξύ των δαπανών που αναγνωρίζονται ως τέτοιες δαπάνες είναι και αυτές που καταχωρούνται στο λογαριασμό 64.06 του Ε.Γ.Λ.Σ. και αφορούν την οικονομική ενίσχυση ιατρικών και λοιπών επιστημονικών εκδηλώσεων (συνέδρια, συμπόσια, σεμινάρια κλπ), η διεξαγωγή των οποίων έχει εγκριθεί από τον Ε.Ο.Φ., εφόσον δεν υπερβαίνουν τα συγκεκριμένα όρια που τίθενται από τις παραπάνω αποφάσεις.

4. Οι παραπάνω κοινές υπουργικές αποφάσεις ρυθμίζουν θέματα που άπτονται της φαρμακευτικής ιδίως νομοθεσίας και συγκεκριμένα που σχετίζονται με την τιμολόγηση των φαρμακευτικών προϊόντων από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, χωρίς στις αποφάσεις αυτές να γίνεται αναφορά σε προϋποθέσεις αναγνώρισης των δαπανών των φαρμακευτικών επιχειρήσεων από φορολογικής πλευράς. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από το γεγονός ότι με βάση τις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 2 της Υ6α/28403/01/27.5.2002 Κ.Υ.Α. των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Πρόνοιας, οι χρηματικές δωρεές και επιχορηγήσεις που γίνονται για κοινωφελείς σκοπούς εξαιρούνται των δαπανών προώθησης, ενώ αυτές εκπίπτουν, σύμφωνα με τις διατάξεις της υποπερ. γγ΄ της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 31 του Ν. 2238/1994, από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων, εφόσον πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις που ορίζονται στο νόμο αυτό.

Συνεπώς, για την αναγνώριση των δαπανών των παραπάνω επιχειρήσεων από φορολογικής πλευράς, συνεχίζουν να έχουν εφαρμογή οι κείμενες φορολογικές διατάξεις, δηλαδή οι δαπάνες των εν λόγω επιχειρήσεων αναγνωρίζονται προς έκπτωση, εφόσον από τον έλεγχο προκύπτει ότι συντρέχουν, με βάση τα πραγματικά δεδομένα, όλες οι πιο πάνω αναφερόμενες προϋποθέσεις κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 31 του Ν. 2238/94. Ειδικά δε σε ότι αφορά τις πιο πάνω δαπάνες οικονομικής ενίσχυσης ιατρικών και λοιπών επιστημονικών εκδηλώσεων, η έλλειψη έγκρισης από τον Ε.Ο.Φ. δεν αποτελεί από μόνη της λόγο μη φορολογικής αναγνώρισης.

Ευνόητο βέβαια είναι ότι σε κάθε περίπτωση τα οριζόμενα από τις ανωτέρω αποφάσεις μπορεί να συνεκτιμούνται κατά τους διενεργούμενους φορολογικούς ελέγχους, σε ότι αφορά τα προβλεπόμενα από αυτές ανώτατα όρια δαπανών.