Εγκύκλιος Σ40/105
23-11-2005

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθ. 40 του Ν. 2084/92, ο χρόνος κατά τον οποίο ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη αναπηρίας συνυπολογίζεται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος.

Η ανωτέρω διάταξη αντικαταστάθηκε από την παρ. 4 του άρθρου 5 του Ν. 2335/95, σύμφωνα με την οποία, ο χρόνος κατά τον οποίο ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη αναπηρίας συνυπολογίζεται για τη συμπλήρωση των ελάχιστων προϋποθέσεων που απαιτούνται για την πλήρη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος.

2. Σχετικά με τη δυνατότητα συνυπολογισμού χρόνου αναπηρίας για τη θεμελίωση δικαιώματος σε σύνταξη λόγω γήρατος με τις προνομιακές διατάξεις του άρθρ. 1 του Ν. 612/77 (τυφλοί), του άρθρου 40, παρ. 8 του Ν. 1902/90 (παραπληγικοί), του άρθρου 2 παρ. 2, του Ν. 3075/2002 (νεφροπαθείς), αλλά και των άλλων κατηγοριών ασφαλισμένων στους οποίους έχει επεκταθεί η εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 612/77, απευθύναμε ερώτημα στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, η οποία με το αρ.Φ. 80000/13511/1052/29-9-05 έγγραφό της μας διευκρίνισε ότι ο χρόνος συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας δεν συνυπολογίζεται για την συμπλήρωση προϋποθέσεων που προβλέπονται από ειδικές διατάξεις (ΚΒΑΕ, μειωμένη σύνταξη, πλήρης σύνταξη με τις διατάξεις της 35ετίας, σύνταξη παραπληγικών ή τυφλών) καθώς και για τον προσδιορισμό του ποσού της σύνταξης.

Η παραπάνω άποψη ενισχύεται και από το γεγονός ότι αν ο νομοθέτης ήθελε να συνυπολογίζεται ο χρόνος συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας για τη συμπλήρωση οποιωνδήποτε χρονικών προϋποθέσεων απαιτούνται εκάστοτε προς θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης λόγω γήρατος, δεν θα χρειαζόταν να αντικαταστήσει την αρχική διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 40 του Ν. 2084/92, περιορίζοντας το εύρος εφαρμογής της στις ελάχιστες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω γήρατος.