ΘΕΜΑ:

Με αφορμή ερωτήματα που μας έχουν υποβληθεί, σχετικά με το παραπάνω θέμα, σας πληροφορούμε τα εξής:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 33 του Ν. 2238/1994 στις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια ή διαμερίσματα και δεν τηρούν βιβλία ή τηρούν βιβλία δεύτερης κατηγορίας του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων επιβάλλεται ποσό καταβαλλόμενου ετήσιου φόρου, με το οποίο εξαντλείται η φορολογική τους υποχρέωση για τη δραστηριότητα αυτή.

Από τις παραπάνω διατάξεις δεν προβλέπεται επιμερισμός του ποσού του φόρου ανάλογα με τους μήνες λειτουργίας της επιχείρησης, ούτε μείωση σε περίπτωση έναρξης ή διακοπής των εργασιών μέσα στη χρήση.

Επομένως, αν μέσα στο έτος γίνει μεταβίβαση της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια ή διαμερίσματα, υποχρέωση καταβολής των αντίστοιχων ποσών φόρου έχουν και οι δύο ιδιοκτήτες (παλαιός και νέος) χωρίς να γίνει μείωση (π.χ. ανάλογα με τους μήνες ή την εποχή λειτουργίας της εκμετάλλευσης).

2. Όπως έχει γίνει δεκτό με την 1032610/656/Α΄0012/ ΠΟΛ. 1080/13-3-1996 διαταγή μας για τις επιχειρήσεις των περιπτώσεων α΄, β΄, γ΄ της παραγράφου 13 του άρθρου 33 του Ν. 2238/1994, όπως ίσχυαν πριν από την αντικατάστασή τους με την παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Ν. 2753/1999, που ιδιοχρησιμοποιούν εκμεταλλευόμενες ιδιόκτητα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια, διαμερίσματα και κάμπινγκ, επειδή προσδιορίζεται ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος για τη συνολική εκμετάλλευση αυτών, δηλαδή τόσο για το εισόδημά τους από εμπορικές επιχειρήσεις (Δ΄ κατηγορίας) όσο και για το εισόδημά τους από ιδιόχρηση ακινήτων (Α΄ κατηγορίας), οι επιχειρήσεις αυτές δεν έχουν υποχρέωση να δηλώσουν με την οικεία δήλωση φορολογίας εισοδήματός τους και τεκμαρτό εισόδημα από ιδιόχρηση των χρησιμοποιούμενων από αυτές ίδιων εγκαταστάσεών τους.

Για την ταυτότητα του λόγου οι παραπάνω επιχειρήσεις οι οποίες με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 33 του Ν. 2238/1994, όπως ισχύουν σήμερα, καταβάλλουν ετήσιο ποσό φόρου με το οποίο εξαντλείται η φορολογική τους υποχρέωση για τη δραστηριότητα αυτή, δεν έχουν υποχρέωση να δηλώσουν με την οικεία δήλωση φορολογίας εισοδήματος και τεκμαρτό εισόδημα από ιδιόχρηση των χρησιμοποιούμενων από αυτές εγκαταστάσεών τους.

3. Σύμφωνα με την 1135648/2415/Α΄0012/ΠΟΛ. 1270/21-11-1994 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Γεωργίας κατά τον υπολογισμό του καθαρού γεωργικού εισοδήματος στην ακαθάριστη πρόσοδο από την οποία αφαιρούνται οι χρηματικές δαπάνες της γεωργικής εκμετάλλευσης περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και οι εισπράξεις από επιδοτήσεις επί της παραγωγής.

Με βάση τα παραπάνω οι επιδοτήσεις - αποζημιώσεις που λαμβάνουν οι αγρότες επί της παραγωγής αποτελούν ακαθάριστο έσοδο από γεωργική εκμετάλλευση.

Επομένως, οι επιδοτήσεις στην περίπτωση προσδιορισμού του γεωργικού εισοδήματος με την αντικειμενική μέθοδο δε φορολογούνται και αναγράφονται μόνο στον κωδικό 473-474, της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (έντυπο Ε 1) για στατιστικούς λόγους, καθόσον έχουν συνυπολογιστεί στο γεωργικό εισόδημα που προσδιορίζεται με την αντικειμενική μέθοδο.

Στην περίπτωση προσδιορισμού του καθαρού γεωργικού εισοδήματος με πολλαπλασιασμό των ακαθάριστων εσόδων με ειδικούς συντελεστές, οι επιδοτήσεις ως ακαθάριστο έσοδο προστίθενται στα λοιπά ακαθάριστα έσοδά της γεωργικής εκμετάλλευσης, στο σύνολο των οποίων θα εφαρμοστεί ο προβλεπόμενος μοναδικός συντελεστής καθαρού κέρδους.

Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση τα ποσά των επιδοτήσεων δεν αποτελούν καθαρό εισόδημα και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάλυψη τεκμηρίου δαπάνης αγοράς ή διαβίωσης.

4. Τα χρηματικά ποσά της εφάπαξ πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης (εισόδου) στον Αγροτικό Τομέα που χορηγούνται στους νεοεισερχόμενους νέους στον αγροτικό τομέα, από τις διάφορες Νομαρχιακές Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης με βάση τα άρθρα 19 έως και 26 της 322501/2290/7-5-1998 κοινής απόφασης των Υπουργών Γεωργίας, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ή και με άλλες προηγούμενες αποφάσεις που εκδόθηκαν στα πλαίσια εφαρμογής Καν. (Ε.Ε.) 950/97 Συμβουλίου (άρθρα 10 και 11) εξ αντικειμένου θεωρείται ότι θα εξυπηρετήσουν λειτουργικές ανάγκες της γεωργικής εκμετάλλευσης, είτε αγορά αγαθών αναγκαίων για τον ίδιο σκοπό. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνεται η αγορά οικοπέδου και η κατασκευή πρώτης κατοικίας στον ευρύτερο χώρο της γεωργικής εκμετάλλευσης κτλ.

Κατόπιν των ανωτέρω, τα χρηματικά ποσά δεν προσαυξάνουν τα ακαθάριστα έσοδα της γεωργικής επιχείρησης, δεν θεωρούνται εισόδημα και δεν υπάγονται σε φόρο, αλλά αποτελούν μειωτικό στοιχείο του κόστους αγοράς, δηλαδή μειώνουν ισόποσα την τεκμαρτή δαπάνη αγοράς.