ΘΕΜΑ:

Τροποποίηση και συμπλήρωση των διατάξεων του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε. σχετικά με τη ρύθμιση χρεών πτωχών και υπό εξυγίανση ή συνδιαλλαγή οφειλετών του Δημοσίου.

Σας κοινοποιούμε, για ενημέρωσή σας, τις διατάξεις της παραγράφου 9 της υποπαραγράφου Δ1 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του N. 4336/2015 (ΦΕΚ 94 Α΄/14-8-2015), με τις οποίες τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 62 Α του N.Δ. 356/1974 (Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων-Κ.Ε.Δ.Ε.) με τίτλο «Ρύθμιση Χρεών Πτωχών Οφειλετών του Δημοσίου».

Με τις νέες διατάξεις:

Α) Τροποποιείται ο τίτλος του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε. και διαμορφώνεται σε «Ρύθμιση χρεών πτωχών και υπό εξυγίανση ή συνδιαλλαγή οφειλετών του Δημοσίου», προκειμένου να ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο των διατάξεων της νέας παραγράφου 9 που προστίθεται στο άρθρο, σύμφωνα με τα κατωτέρω υπό στοιχείο Δ.

Β) Ορίζεται ως ποσοστό επιβάρυνσης σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής δόσης της ρύθμισης ποσοστό 1 % επί του καθυστερούμενου ποσού για κάθε μήνα καθυστέρησης (τροποποίηση του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 62Α του Κ.Ε.Δ.Ε.).

Σημειώνεται ότι σχετικά με το εν λόγω ποσοστό επιβάρυνσης είχε προκύψει νομοθετικό κενό μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 4174/2013 (Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας) και την τροποποίηση του Κ.Ε.Δ.Ε. με τον Ν. 4224/2013, καθώς το ανωτέρω εδάφιο του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε., πριν από την τροποποίηση/συμπλήρωσή του, κατά τα ανωτέρω, προέβλεπε επιβάρυνση του καθυστερούμενου ποσού με τις «προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής» που επιβαρύνουν τις ρυθμιζόμενες οφειλές. Δεδομένου όμως ότι η επιβάρυνση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο διέπεται πλέον από διαφορετικές διατάξεις με κριτήριο το χρόνο καταχώρισης αυτών στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων («προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής κατ΄ άρθρο 6 του Κ.Ε.Δ.Ε., όπως ίσχυε πριν από τον Ν. 4224/2013, για τις βεβαιωμένες έως τις 31/12/2013 οφειλές, «τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής» κατ΄ άρθρο 53 του Ν. 4174/2013 για νεότερες φορολογικές οφειλές ή κατ΄ άρθρο 6 του Κ.Ε.Δ.Ε., όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4224/2013 για νεότερες μη φορολογικές οφειλές), κατέστη απαραίτητη η προσθήκη νέας διάταξης, με την οποία προβλέπεται ένα ορισμένο και σταθερό, καθ΄ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης, ποσοστό επιβάρυνσης, σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής.

Γ) Προβλέπεται ρητά ότι η αναστολή παραγραφής των οφειλών που υπάγονται στη ρύθμιση, η οποία αρχίζει από την υποβολή της αίτησης για ρύθμιση χρεών κατ΄ άρθρο 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε., λήγει με την πάροδο της προθεσμίας καταβολής της τελευταίας δόσης της ρύθμισης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση και όχι με την τυχόν πρόωρη ανατροπή της, λόγω π.χ. πλήρωσης της διαλυτικής αίρεσης της μη εμπρόθεσμης πληρωμής τριών (3) συνεχών μηνιαίων δόσεων κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε. (αντικατάσταση της παραγράφου 6 του άρθρου 62^Α του Κ.Ε.Δ.Ε.).

Δ) Προστίθεται στο άρθρο 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε. νέα παράγραφος 9 (με αναρίθμηση της πρώην παραγράφου 9 σε 10), με την οποία προβλέπεται ότι οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται αναλογικά για τη ρύθμιση χρεών επιχειρήσεων που έχουν επιτύχει δικαστική επικύρωση συμφωνίας εξυγίανσης (ή συνδιαλλαγής) κατ΄ άρθρα 99 επ. του Ν. 3588/2007 (Πτωχευτικός Κώδικας).

Υπενθυμίζεται ότι μέχρι την ως άνω τροποποίηση του άρθρου 62Α του Κ.Ε.Δ.Ε. με την προσθήκη νέας παραγράφου 9, η αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού για τη ρύθμιση χρεών οφειλετών που α) έχουν συνάψει, χωρίς τη συμμετοχή του Δημοσίου, συμφωνία συνδιαλλαγής, η οποία επικυρώθηκε δικαστικά κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 99 επ. του Πτωχευτικού Κώδικα, όπως ίσχυε πριν από το νόμο 4013/2011 (ΦΕΚ 204 Α΄) ή β) έχουν συνάψει συμφωνία εξυγίανσης, η οποία επικυρώθηκε δικαστικά κατ΄ εφαρμογή των ταυτάριθμων ως άνω διατάξεων του Πτωχευτικού Κώδικα, όπως ισχύουν μετά το Ν. 4013/2011, εφόσον τα προς ρύθμιση χρέη δεν ρυθμίζονται ήδη από τη συμφωνία, βασιζόταν στο άρθρο 4 παράγραφος 6α του Ν. 3808/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 13 παρ. 1 του Ν. 4013/2011 (βλ. ΠΟΛ. 1087/2010 και ΠΟΛ. 1068/2013 ).

Στις διατάξεις της νέας παραγράφου 9 του άρθρου 62Α του Κ.Ε.Δ.Ε. ενσωματώνεται το περιεχόμενο των ανωτέρω διατάξεων του Ν. 3808/2009 και 4013/2011 και προβλέπονται ρητά, σε συνδυασμό με το στοιχείο β της παραγράφου 7 του άρθρου, οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά για την υπαγωγή στη ρύθμιση οφειλών επιχειρήσεων-οφειλετών με δικαστική επικυρωμένη συμφωνία εξυγίανσης ή συνδιαλλαγής. Συγκεκριμένα, στη ρύθμιση κατ΄ άρθρο 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε. μπορούν να υπαχθούν οφειλές των ανωτέρω οφειλετών, ατομικές και από συνυπευθυνότητα, οι οποίες:

1. γεννήθηκαν ή ανάγονται σε χρόνο (φορολογική περίοδο, οικονομικό έτος κ.λπ.) πριν από την έκδοση της δικαστικής απόφασης με την οποία επικυρώθηκε η συμφωνία εξυγίανσης ή συνδιαλλαγής ανεξαρτήτως χρόνου βεβαίωσης (δηλαδή δημιουργίας τίτλου είσπραξης και καταχώρισης αυτού στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων),

2. δεν ρυθμίζονται από τη δικαστικά επικυρωμένη συμφωνία εξυγίανσης ή συνδιαλλαγής. Επισημαίνεται ότι η προϋπόθεση αυτή συντρέχει όχι μόνο όταν η συμφωνία δεν θίγει γενικά απαιτήσεις του Δημοσίου αλλά και όταν στο πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας εμπίπτει τμήμα μόνο των οφειλών προς το Δημόσιο, οπότε είναι επιτρεπτή η υπαγωγή των λοιπών οφειλών, όσων δηλαδή εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας, στη ρύθμιση του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε., εφόσον βέβαια συντρέχει και η υπ΄ αριθ. 1 προϋπόθεση. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να εμπίπτουν π.χ. οφειλές που γεννήθηκαν μετά την έκδοση της απόφασης για άνοιγμα της διαδικασίας εξυγίανσης (και έως την έκδοση της απόφασης για την επικύρωση της συμφωνίας), οι οποίες βάσει νόμου (άρθρο 106 η παρ. 1 του Πτωχευτικού Κώδικα) δεν μπορούν να θιγούν από την επικυρωμένη συμφωνία εξυγίανσης, όταν ο πιστωτής (στην προκειμένη περίπτωση, το Δημόσιο) δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία καθώς επίσης και οι παρακρατούμενοι φόροι που έχουν εξαιρεθεί από αυτή και

3. δεν είναι αυτοτελώς βεβαιωμένες υπέρ τρίτων.

Κατόπιν των ανωτέρω επισημάνσεων, οι αρμόδιες υπηρεσίες της Φορολογικής Διοίκησης στις οποίες υποβάλλονται αιτήσεις για ρύθμιση οφειλών υπό εξυγίανση ή συνδιαλλαγή επιχειρήσεων κατ΄ άρθρο 62Α του Κ.Ε.Δ.Ε., παρακαλούνται, στο πλαίσιο σχηματισμού φακέλου για διαβίβαση των αιτήσεων και των συνημμένων αυτών στη Διεύθυνση Εισπράξεων με διατύπωση σχετικής εισήγησης, να εξετάζουν τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων και να προβαίνουν σε σαφή διαχωρισμό των οφειλών που δύνανται να υπαχθούν στη ρύθμιση, κατά τα ανωτέρω, έναντι των λοιπών χρεών της επιχείρησης.

Διευκρινίζεται, όπως είναι ευνόητο, ότι σε περίπτωση αίτησης ρύθμισης οφειλών υπό εξυγίανση ή συνδιαλλαγή επιχειρήσεων κατ΄ άρθρο 62Α του Κ.Ε.Δ.Ε., δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του στοιχείου δ της παραγράφου 7 του άρθρου 62 Α του Κ.Ε.Δ.Ε., με την οποία τίθεται ως προϋπόθεση για τη ρύθμιση η μη καταδίκη του αιτούντος για το αδίκημα της (δόλιας)¹ χρεωκοπίας και η μη άσκηση ποινικής δίωξης ή η μη ύπαρξη ποινικής δίκης για το αδίκημα αυτό, καθώς ζήτημα (δόλιας) χρεωκοπίας τίθεται μόνο σε περίπτωση πτώχευσης.

Η Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Γ.Γ.Δ.Ε. και η Διεύθυνση Παροχής Φορολογικών Υπηρεσιών παρακαλούνται για τις ενέργειες της αρμοδιότητάς τους προκειμένου να λάβουν χώρα άμεσα οι απαραίτητες προσαρμογές του μηχανογραφικού συστήματος στις νέες διατάξεις (πρόβλεψη ποσοστού επιβάρυνσης 1 % σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής δόσης της ρύθμισης).

¹ Στις νέες πτωχεύσεις που ρυθμίζονται από τον Πτωχευτικό Κώδικα (Ν. 3588/2007) έχει καταργηθεί η διάκριση μεταξύ απλής και δόλιας χρεωκοπίας (βλ. άρθρο 171 Πτωχευτικού Κώδικα)