Απόφ.ΣΤΕ 1069/2002 (01/01/2002)

Κώδικας βιβλίων και στοιχείων (Π.Δ. 186/1992, άρθρο 11).

Συμβουλίου της Επικρατείας (Β΄ Τμήματος)

Αριθ. απόφασης: 1069/2002
Πρόεδρος: Φ. Στεργιόπουλος, Αντιπρόεδρος ΣτΕ,
Εισηγητής: Ι. Συμπλής, Πάρεδρος ΣτΕ

Κώδικας βιβλίων και στοιχείων (Π.Δ. 186/1992, άρθρο 11).

Έκδοση δελτίου αποστολής: Υποχρέωση έκδοσης δελτίου αποστολής έχει όχι μόνο ο επιτηδευματίας που αποστέλλει ή διακινεί ο ίδιος αγαθά μη συνοδευόμενα από φορολογικό στοιχείο αξίας (τιμολόγιο, απόδειξη παροχής υπηρεσιών κλπ), αλλά και ο επιτηδευματίας που παραδίδει αγαθά, προς διακίνηση με ευθύνη του παραλήπτου, εφόσον γι΄ αυτά δεν εκδόθηκε συνενωμένο δελτίο αποστολής με φορολογικό στοιχείο αξίας.

Ομοία και η ΣτΕ 1070/2002

Δεκτή αίτηση αναίρεσης Δ.Ο.Υ. κατά της αριθ. απόφασης του Διοικητικού Εφετείου

[.....] 4. Επειδή, με την 1086944/5321/0009Α ΠΟΛ.1200 (ΦΕΚ Β΄ 610/9.10.1992) απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών, που εκδόθηκε κατ΄ εξουσιοδότηση των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 55 του Ν. 2065/92 (ΦΕΚ 113/Α), ορίζεται ότι: "1. Οι εκμεταλλευτές σφαγείων, με οποιαδήποτε μορφή λειτουργίας και άσκησης της δραστηριότητός τους (ατομικές, εταιρείες κ.λ.π. σε ιδιόκτητο ή μισθωμένο Δημοτικό κ.λπ. χώρο), υποχρεούνται για την είσπραξη της αμοιβής να εκδίδουν τιμολόγια, ή αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Β.Σ. (Π.Δ.186/1992).2. Στα τιμολόγια αναγράφονται τα πλήρη στοιχεία των συμβαλλομένων και της συναλλαγής, όπως ορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 12 του Κ.Β.Σ. [Ονοματεπώνυμο ή επωνυμία, επάγγελμα, διεύθυνση, αριθμός φορολογικού μητρώου (Α.Φ.Μ.) και η αρμόδια Δ.Ο.Υ.]. Το είδος των υπηρεσιών να προσδιορίζεται λεπτομερώς με αναγραφή του αριθμού των ζώων, του είδους αυτών και του συνολικού βάρους των. 3. ... 5. Για κάθε παράβαση επιβάλλεται πρόστιμο κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 32, 33 και 34 του Π.Δ.186/92 (Κ.Β.Σ.)...". Εξάλλου, στην παρ. 1 του άρθρου 11 Π.Δ.186/1992 "Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων" (ΦΕΚ 84 Α΄), ορίζεται ότι: "Δελτίο αποστολής εκδίδεται από τον επιτηδευματία: α) Σε κάθε περίπτωση χονδρικής πώλησης παράδoσης ή διακίνησης αγαθών προς οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε σκοπό, εφόσον δεν εκδόθηκε συνενωμένο δελτίο αποστολής με φορολογικό στοιχείο αξίας (τιμολόγιο, απόδειξη λιανικης πώλησης, απόδειξη παροχής υπηρεσιών), β) Σε κάθε περίπτωση παραλαβής από αυτόν αγαθών για διακίνηση, από μη υπόχρεο σε έκδοση δελτίου ή από αρνούμενο την έκδοσή του, γ) Επί διακίνησης αγαθών μεταξύ των επαγγελματικών εγκαταστάσεών του. Με έγκριση του προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. επιτρέπεται στην περίπτωση αυτή ή μη έκδοση δελτίου αποστολής ή η έκδοσή του κατά διαφορετικό τρόπο, εφόσον λόγω απόστασης δεν είναι εξαιρετικό δύσκολη η παρακολούθηση των διακινουμένων αγαθών. Τα αγαθά που αποστέλλονται ή παραλαμβάνονται συνοδεύονται κατά τη διακίνησή τους με το πρώτο αντίτυπο του δελτίου αποστολής, που παραδίδεται στον παραλήπτη τους. Όταν, κατά τη διακίνηση αγαθών, εκδίδεται δελτίο απoστoλής δεν επιτρέπεται στη συνέχεια για την ίδια συναλλαγή η έκδοση συνενωμένου δελτίου απoστoλής με φορολογικό στοιχείο αξίας και αντίστροφα". Τέλος, στο άρθρο 33 του ίδιου Κώδικα που έχει τον τίτλο "Αυτοτελείς παραβάσεις", ορίζονταν, στην παρ. 1, τα εξής: "Αυτοτελείς παραβάσεις. 1. Οι παρακάτω περιπτώσεις, για την επιβολή του προστίμου, θεωρούνται αυτοτελείς παραβάσεις και επιβάλλεται για κάθε παράβαση το πρόστιμο που κατά περίπτωση ορίζεται από τις παραγράφους 1 και 3 του προηγούμενου άρθρου: α) Η παράλειψη έκδοσης καθενός (...) δελτίου αποστολής (...)".

5. Επειδή κατά την έννοια των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 11 του Κώδικος Βιβλίων και Στοιχείων, που παρατίθενται στην προηγούμενη σκέψη, υποχρέωση εκδόσεως δελτίου αποστολής έχει όχι μόνο ο επιτηδευματίας που αποστέλλει ή διακινεί ο ίδιος αγαθά μη συνοδευόμενα από φορολογικό στοιχείο αξίας (τιμολόγιο, απόδειξη παροχής υπηρεσιών κ.λπ.), αλλά και ο επιτηδευματίας που παραδίδει αγαθά, προς διακίνηση με ευθύνη του παραλήπτου, εφόσον γι΄ αυτά δεν εκδόθηκε συνενωμένο δελτίο αποστολής με φορολογικό στοιχείο αξίας.

6. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση, η αναιρεσιβαλλoμένη απόφαση δέχθηκε τα εξής: Η ήδη αναιρεσίβλητη, ασκεί επιχείρηση με αντικείμενο εργασιών την εκμετάλλευση δικαιωμάτων σφαγείου σε εγκαταστάσεις μισθωμένες από το Δήμο Μάνδρας Αττικής και τηρεί βιβλία και στoιχεία Β΄ κατηγορίας. Για τις υπηρεσίες που προσέφερε κατά την εκμετάλλευση του σφαγείου, εξέδιδε αποδείξεις παροχής υπηρεσιών. Ύστερα από έλεγχο δύο μπλοκ στελεχών παροχής υπηρεσιών διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων, ότι παρέδωσε σε 6 διαφορετικούς πελάτες της σε 49 διακεκριμένες περιπτώσεις το κρέας των ζώων που είχε σφαγιασθεί στις εγκαταστάσεις του πιο πάνω σφαγείου, χωρίς να εκδώσει δελτίο απoστoλής, κατά τους όρους του άρθρ. 11 του Κώδικος Βιβλίων και Στοιχείων (Π.Δ.186/1992). Για τις παραβάσεις που διαπιστώθηκαν, εκδόθηκε η 12/1.3.1995 πράξη επιβολής πρoστίμων του Πρoϊσταμένoυ Δ.Ο.Υ. Ελευσίνος με την οποία, μεταξύ άλλων, επεβλήθη για τις προαναφερθείσες παραβάσεις πρόστιμο 60.000 δραχμών για κάθε περίπτωση και 2.940.000 δραχμών συνολικά. Η πράξη αυτή ακυρώθηκε από το διοικητικό πρωτοδικείο, κατά το μέρος που αφορούσε τις πιο πάνω παραβάσεις, μετά από προσφυγή της ήδη αναιρεσίβλητης, με την οποία η τελευταία προέβαλε, μεταξύ άλλων, ότι "τα ζώα έρχονται και φεύγουν με φορολογικά στoιχεία του πελάτη, αφού οι ίδιοι αυτοί διακινούν, εμπορεύονται κ.λπ. τα ζώα. (...) η επιχείρησή μας δεν εμπορεύεται, δεν διακινεί, δεν παραλαμβάνει και δεν παραδίδει η ίδια ζώα. (...)". Το διοικητικό εφετείο, "λαμβάνοντας... υπόψη ότι στην ένδικη έκθεση ελέγχου αναφέρεται μεν, ως αξιολογική κρίση των ελεγκτικών οργάνων, ότι η εφεσίβλητη απoστέλλει το κρέας των σφαγιασθέντων ζώων στoυς πελάτες, χωρίς όμως τούτο να επιβεβαιώνεται από κανένα στοιχείo", δέχθηκε "ότι δεν στoιχειoθετούνται οι παραβάσεις της μη έκδοσης δελτίων απoστoλής, όπως ορθά έκρινε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο" και με την αιτιολογία αυτή απέρριψε, ως προς το κεφάλαιο αυτό της πρωτοδίκου αποφάσεως, την έφεση του ήδη αναιρεσείοντος Ελληνικού Δημοσίου. Η πιο πάνω κρίση του διοικητικού εφετείου, είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, για τους λόγους που έχουν ήδη εκτεθεί στη σκέψη 5, εφόσον με αυτή δεν βεβαιώνεται ότι η αναιρεσίβλητη είχε εκδόσει, για τη διακίνηση των σφαγιασθέντων ζώων που παρέδιδε στους πελάτες της, συνενωμένα δελτία απoστoλής με τιμολόγιο ή απόδειξη παροχής υπηρεσιών, τα οποία περιείχαν τα στoιχεία που ορίζονται στην παρ. 2 της 1086944/5321/0009Α ΠΟΛ.1200/9.10.1992) αποφάσεως του Υφυπουργού Οικονομικών, που παρατίθεται στη σκέψη 4. Για το λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί και η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό, να παραπεμθεί στo ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.