Π.Κ. 38/2-12-02

Προς:

1. Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (Ο.Ι.Υ.Ε.), Ψαρών 2. Πλ. Καραϊσκάκη. 104 37 Αθήνα

2. Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, Ακαδημίας 60, 106 79 Αθήνα

3. Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου 47, 185 35 Πειραίας

4. Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, Δικαστικό Μέγαρο, 26ης Οκτωβρίου 3. 546 26 Θεσσαλονίκη

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
53/2002

Στην Αθήνα σήμερα την 19 Νοεμβρίου 2002 ο Χρήστου Α. Ιωάννου, Μεσολαβητής - Διαιτητής του ΟΜΕΔ, που ορίσθηκα Διαιτητής του Ν. 1876/90 την 26 Ιουνίου 2002 για την επίλυση της συλλογικής διαφοράς εργασίας για τους ορούς αμοιβής και εργασίας του προσωπικού που απασχολείται με σχέση εξαρτημένης εργασίας στα γραφεία τον δικηγόρων μελών τον Δικηγορικών Συλλογών Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πειραιά, μεταξύ, αφενός, της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων «Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος» (Ο.Ι.Υ.Ε.) και. αφετέρου, των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πειραιά. συλλογικής διαφοράς εργασίας η οποία εισήχθη στον ΟΜΕΔ με την από 15 Ιουλίου 2002 αίτηση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (Ο.Ι..Υ.Ε:) για την παροχή υπηρεσιών Μεσολάβησης του Ν. 1876/90, αφού ανέλαβα την Διαιτησία την 12 Νοεμβρίου 2002, σε συνέχεια της από 31 Οκτωβρίου 2002 αίτησης προσφυγής στην Διαιτησία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος για την επίλυση της εν λόγω συλλογικής διαφοράς, κατέληξα σύμφωνα με τα όσα ο Ν. 1876/90 ορίζει, βάσει της αιτιολογίας που την ακολουθεί, στην Διαιτητική Απόφαση με τις εξής ρυθμίσεις:

`Αρθρο 1
Πεδίο εφαρμογής

Με την παρούσα Σ.Σ.Ε. ρυθμίζονται οι όροι αμοιβής και εργασίας του προσωπικού που απασχολείται με σχέση εξαρτημένης εργασίας, στα Γραφεία των Δικηγόρων μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, του Δικηγορικού Θεσσαλονίκης και του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά.

`Αρθρο 2
Βασικοί μισθοί

Οι βασικοί μηνιαίοι μισθοί των εργαζομένων, που καλύπτονται από τη παρούσα ΣΣΕ διαμορφώνονται, από 16.7.2002 ως εξής:

Για τον καθορισμό των βασικών μηνιαίων μισθών λαμβάνεται υπόψη και η διανυθείσα πραγματική προϋπηρεσία σε οποιοδήποτε εργοδότη, σε όμοια ή συναφή καθήκοντα. Η προϋπηρεσία αποδεικνύεται με υπεύθυνη δήλωση, συνοδευόμενη με τα απαραίτητα πιστοποιητικά εργασίας.

`Αρθρο 3
Επιδόματα

Χορηγούνται τα παρακάτω επιδόματα, που υπολογίζονται στους βασικούς μηνιαίους μισθούς, των εκάστοτε μισθολογικών κλιμακίων.

α. Γάμου σε ποσοστό 10%. Το επίδομα γάμου χορηγείται στους έγγαμους εργαζόμενους και ακόμα στους χήρους/ρες, διαζευγμένους/νες καθώς και στις άγαμες μητέρες και άγαμους πατέρες, εφόσον αυτοί έχουν την επιμέλεια παιδιού ή παιδιών.

β. Οθόνης, σε ποσοστό 15%, για όσους χειρίζονται ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

γ. Επιστημονικό, σε ποσοστό 18%, στους πτυχιούχους πανεπιστημιακού τομέα και σε ποσοστό 13% στους πτυχιούχους τεχνολογικού τομέα ή άλλης ισότιμης σχολής εσωτερικού ή εξωτερικού.

δ. Ξένης γλώσσας, σε ποσοστό 5%, σε όσους, κατά την εκτέλεση της εργασίας τους. κάνουν χρήση των γνώσεων τους, σε οποιαδήποτε ξένη γλώσσα. Η γνώση της ξένης γλώσσας αποδεικνύεται με την προσκόμιση τίτλου σπουδών, επιπέδου Proficiency ή αντίστοιχου. Δεν απαιτείται η προσκόμιση τέτοιου τίτλου προκειμένου για πτυχιούχους σχολών του εξωτερικού, μέσης, ανώτερης ή ανωτάτης εκπαίδευσης.

`Αρθρο 4
Ετήσια κανονική άδεια

Η διάρκεια της σχέσης εργασίας (βασικός χρόνος), που απαιτείται για τη γένεση της αξίωσης για τη χορήγηση της ετήσιας κανονικής άδειας με αποδοχές (Α.Ν. 539/1945. όπως ισχύει) με αποδοχές, μειώνεται από δώδεκα σε δέκα (10) μήνες συμπληρωμένους.

`Αρθρο 5
`Αδεια φροντίδας παιδιού

1. Οι μητέρες εργαζόμενες δικαιούνται, για χρονικό διάστημα τριάντα μηνών από τον τοκετό, είτε να προσέρχονται αργότερα, είτε να αποχωρούν νωρίτερα κατά μία ώρα κάθε ημέρα.

Εναλλακτικά, με συμφωνία του εργοδότη, το ημερήσιο ωράριο των μητέρων μπορεί να ορίζεται μειωμένο κατά δύο ώρες ημερησίως για τους πρώτους 12 μήνες και σε μία ώρα για έξι (6) επιπλέον μήνες.

2. Την άδεια απουσίας για λόγους φροντίδας του παιδιού, δικαιούται και ο πατέρας εφόσον δεν κάνει χρήση αυτής η εργαζόμενη μητέρα, προσκομίζοντας στον εργοδότη του σχετική βεβαίωση του εργοδότη της μητέρας του παιδιού.

3. Το δικαίωμα καθυστερημένης προσέλευσης ή πρόωρης αποχώρησης της μητέρας και εναλλακτικά του πατέρα για τη φροντίδα του παιδιού, έχουν και οι θετοί γονείς παιδιού ηλικίας ως έξι (6) ετών. υπό τους ίδιους ως άνω όρους των φυσικών γονέων και χρονική αφετηρία την υιοθεσία.

4. Την άδεια φροντίδας του παιδιού δικαιούνται και οι άγαμοι γονείς.

5. Η άδεια φροντίδας του παιδιού, θεωρείται και αμείβεται ως χρόνος εργασίας και δεν πρέπει να προκαλεί δυσμενέστερες συνθήκες στην απασχόληση και στις εργασιακές σχέσεις.

`Αρθρο 6
Μονογονεϊκές οικογένειες

Στους εργαζομένους - ες, που έχουν χηρέψει και στον άγαμο (η) γονέα, που έχουν την επιμέλεια του παιδιού, χορηγείται άδεια με αποδοχές έξι (6) εργασίμων ημερών το χρόνο, πέραν αυτής που δικαιούται από άλλες διατάξεις. Γονέας με τρία (3) παιδιά ή περισσότερα δικαιούται άδεια οκτώ (8) εργασίμων ημερών. Η άδεια αυτή χορηγείται λόγω αυξημένων αναγκών φροντίδας των παιδιών ηλικίας μέχρι δώδεκα (12) ετών συμπληρωμένων, χορηγείται εφάπαξ ή τμηματικά μετά από συνεννόηση με τον εργοδότη, σύμφωνα, με τις ανάγκες του γονέα και δεν πρέπει να συμπίπτει χρονικά με την αρχή ή το τέλος της ετήσιας κανονικής άδειας.

`Αρθρο 7
`Αδεια για μεταγγίσεις αίματος και παραγώγων του ή αιμοκάθαρσης

Εργαζόμενοι με εξαρτημένη σχέση εργασίας, που έχουν υπηρεσία μέχρι τεσσάρων (4) ετών στον ίδιο εργοδότη, οι οποίοι πάσχουν από νόσημα, που απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και παραγωγών του, ή αιμοκάθαρση και το οποίο έχει γνωστοποιηθεί στον εργοδότη, δικαιούνται έως είκοσι δύο (.22) εργάσιμες ημέρες το χρόνο επιπλέον άδεια με αποδοχές.

`Αρθρο 8
`Αδεια λόγω θανάτου συγγενή

Στους εργαζόμενους με εξηρτημένη σχέση εργασίας χορηγείται άδεια δύο (2) ημερών με αποδοχές σε περίπτωση θανάτου συζύγου, τέκνων, γονέων και αδελφών.

`Αρθρο 9
Προστασία της απασχόλησης των «εξαρτημένων ατόμων» κατά την περίοδο της απεξάρτησης

Δεν επιτρέπεται η απόλυση «εξαρτημένου» ατόμου εξαιτίας της εξάρτησης, εφόσον αποδεδειγμένα μετέχει σε πρόγραμμα απεξάρτησης και για τέσσερις (4) μήνες από την υπαγωγή του στο πρόγραμμα αυτό και για μία φορά.

`Αρθρο 10
Αρχή ευνοϊκότερης ρύθμισης

Αποδοχές ανώτερες από αυτές που καθορίζονται με την παρούσα ή ευνοϊκότεροι όροι εργασίας. που προβλέπονται από νόμους, διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις. ΣΣΕ ή ΔΑ. έθιμα κλπ, δεν θίγονται και εξακολουθούν να ισχύουν.

`Αρθρο 11
Έναρξη ισχύος

Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από 16.7.2002.

Αιτιολογία

Την 7 Νοεμβρίου 2002 αναδείχτηκα Διαιτητής κατά το άρθρο 16 παρ.4 του Νόμου 1876/1990 και σύμφωνα με τον Κανονισμό Καταστάσεων Μεσολαβητών - Διαιτητών προκειμένου να επιλύσω τη συλλογική διαφορά εργασίας για τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού που απασχολείται με σχέση εξαρτημένης εργασίας στα γραφεία των δικηγόρων μελών των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πειραιά, μεταξύ, αφενός, της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων «Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος» (Ο.Ι.Υ.Ε.) και, αφετέρου, των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πειραιά, κατόπιν της από 31 Οκτωβρίου 2002 αίτηση προσφυγής στην Διαιτησία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (Ο.Ι.Υ.Ε.)

Προσεκάλεσα τα μέρη, εγκαίρως και εγγράφως, σε κοινή συνάντηση στα γραφεία του ΟΜΕΔ στην Αθήνα την 18 Νοεμβρίου 2002 ώστε να εξετασθεί η συλλογική διαφορά εργασίας. Στην συνάντηση προσήλθαν οι εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι αφενός των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Θεσσαλονίκης (δεν προσήλθαν εκπρόσωποι του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά), αφετέρου της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος. Κατόπιν της ανωτέρω συναντήσεως, και των θέσεων που υποστήριξαν τα μέρη στην διάρκεια της. Κατέληξα στη Διαιτητική Απόφαση 53/2002 αφού έλαβα υπόψη μου και τα εξής:

1. Την αίτηση Διαιτησίας και τα λοιπά .έγγραφα που περιέχονται στο σχετικό φάκελο καθώς και τα στοιχεία που προκύπτουν από αυτά κατά την διάρκεια της Μεσολαβητικής προσπάθειας.

2. Το γεγονός ότι, λαμβανομένης υπόψη της 10ήμερης προθεσμίας για την έκδοση Διαιτητικής Απόφασης, δεν υπήρξε δυνατότητα συναίνεσης μεταξύ των μερών για την σύναψη ΣΣΕ, έστω και κατά το στάδιο της Διαιτησίας.

3. Την από 28 Νοεμβρίου 2000 ΣΣΕ για την ρύθμιση της εν λόγω συλλογικής διαφοράς μεταξύ Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος για την περίοδο του έτους 2000.

4. Το γεγονός ότι για. το 2001 δεν υπήρξε σε συνεχεία της από 28 Νοεμβρίου 2000. ΣΣΕ που να ρυθμίζει εκ νέου τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού που απασχολείται με σχέση εξαρτημένης εργασίας, στα γραφεία των Δικηγόρων μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ομαλή ροή ρυθμίσεων για τους όρους αμοιβής και εργασίας.

5. Τη θέση της Διαιτησίας ότι ο ρόλος της δεν περιλαμβάνει την εκ των υστερών και αναδρομικώς, χορήγηση αυξήσεων για ετήσιους ή διετείς κύκλους συλλογικών διαπραγματεύσεων, που με ευθύνη των μερών της συλλογικής διαφοράς δεν έλαβαν χώρα εγκαίρως.

6. Την θέση της Διαιτησίας ότι σε περιπτώσεις μονομερούς προσφυγής στην Διαιτησία, όπως η παρούσα, ο επικουρικός ρόλος της συνοψίζεται στην έκδοση Διαιτητικών Αποφάσεων, οι οποίες υποκαθιστούν τις ανεπιτυχείς συλλογικές διαπραγματεύσεις, και λειτουργούν ως επικουρικό μέσο για την διασφάλιση μέσω ετερόνομης ρύθμισης, βασικών ελαχίστων όρων στις ατομικές σχέσεις εργασίας, για την περίοδο ισχύος των Διαιτητικών αποφάσεων.

7. Το γεγονός ότι έχει συναφθεί η ΕΓΣΣΕ 2002-2003 που προβλέπει, πλέον των θεσμικών ρυθμίσεων, για το 2002 αυξήσεις 4,3% σε δύο δόσεις (2,5% + 1,8%) με διορθωτικό ποσό 1.1% λόγω υπέρβασης του προ - εκτιμηθέντος πληθωρισμού για το 2001 με επιπλέον ρήτρα διορθωτικού ποσοστού για υπερβάλλοντα την πρόβλεψη πληθωρισμό καθώς και το διαμορφούμενο ύψος των κατωτάτων μισθών.

8. Την από 18 Οκτωβρίου 2002 (Α.II. 2004) Πρόταση του Μεσολαβητή η οποία προέβλεπε αυξήσεις 3% από 1.1.2002 και 3% από 1.7.2002 και αναπροσαρμογή του επιδόματος πτυχιούχων ΊΈΙ σε ποσοστό 13%, η οποία έγινε εμπρόθεσμα δεκτή μόνον από την εργατική πλευρά.

9. Το γεγονός ότι, σύμφωνα με το γράμμα του άρθρου 16 παρ.3 του N.1876/1990 η Διαιτητική Απόφαση θα ισχύσει από την επομένη της υποβολής της αίτησης για Μεσολάβηση, δηλαδή την 16 Ιουλίου 2002, με αποτέλεσμα την επί σειρά μηνών εισοδηματική στασιμότητα των εργαζομένων έναντι της ομαλής αναπροσαρμογής των αμοιβών τους για το έτος 2002.

10. Την ανάγκη αφενός να διατηρηθεί στην διάρκεια του 2002 ο μέσος ετήσιος βασικός μισθός στο ύψος που θα προέκυπτε βάσει των ποσοστών αυξήσεως στην ΕΓΣΣΕ για το 2002, εάν δεν υπήρχε η χρονική υστέρηση στην αναπροσαρμογή τους λόγω έναρξης ισχύος της παρούσης ΔΑ από 16.7.2002 και αφετέρρου να συγκρατηθεί η μεταφερόμενη αύξηση από το τέλος του έτους 2002 στο έτος 2003.