ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΟΧΩΝ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 82/2005
ΘΕΜΑ:
Χορήγηση σύνταξης λόγω θανάτου με βάση τη διάταξη του άρθρου 4 του Ν. 3385/2005-Αντικατάσταση του άρθρου 62 του Ν. 2676/99.
ΣΧΕΤ: α) Το με αρ. πρωτ. Σ51/24/7.10.05 Γενικό Έγγραφο, β) Η εγκύκλιος 39/1999.
Με το αριθ. Φ80000/οικ.22701/1670/12-10-05 Γενικό Έγγραφο του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, δίνονται οδηγίες για την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 4 του Ν. 3385/05, η οποία ισχύει από 19/8/2005 και σας επισημαίνουμε τα ακόλουθα:
Α. Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού:
1. Καταργείται η προϋπόθεση της συμπλήρωσης του 40ου έτους της ηλικίας της/του επιζώντος/-σης των συζύγων κατά την ημερομηνία του θανάτου για τη συνέχιση της χορήγησης της σύνταξης μετά τη συμπλήρωση τριετίας από το θάνατο.
2. Εκτός από τους περιορισμούς που είχαν θεσπιστεί με το άρθρο 62 του Ν. 2676/99στις περιπτώσεις εργασίας ή λήψης σύνταξης από ίδιο δικαίωμα του συνταξιούχου λόγω θανάτου και οι οποίοι εξακολουθούν να ισχύουν, επέρχεται περιορισμός στο ποσό της σύνταξης λόγω θανάτου, ανάλογα με την ηλικία, και στην περίπτωση που ο συνταξιούχος λόγω θανάτου λαμβάνει περισσότερες της μίας συντάξεις από την ίδια αιτία (θάνατος), στις περιπτώσεις που ο θάνατος επήλθε μετά την έναρξη ισχύος της διάταξης, δηλαδή μετά την 19-8-05.
3. Επιμερίζεται στα παιδιά το ποσό της σύνταξης λόγω θανάτου που δεν καταβάλλεται στον επιζώντα των συζύγων, είτε λόγω αναστολής της, εξαιτίας της εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 1379/83, όπως συμπληρώθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 17 του Ν. 1489/84, είτε λόγω περικοπής της κατά 70%, λόγω εργασίας του/της χήρου/-ας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 14 του άρθρου 8 του Ν. 2592/98.
4. Προβλέπεται ρητά να μην αναζητηθούν ποσά συντάξεων που τυχόν καταβλήθηκαν μέχρι τις 19.8.2005 στις περιπτώσεις που εκ παραδρομής οι Υπηρεσίες είχαν προβεί σε επιμερισμό στα τέκνα των ποσών που δεν καταβάλλονταν στους επιζώντες συζύγους λόγω των περιορισμών του Ν. 2592/98 ή του Ν. 1379/83.
Β. Δεδομένου ότι για την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης απαιτείται υποβολή αίτησης εκ μέρους των ενδιαφερομένων, επισημαίνεται και πάλι η υποχρέωση των τμημάτων Πληρωμών Συντάξεων να ενημερώσουν τους συνταξιούχους λόγω θανάτου, με βάση τις καταστάσεις διακοπής συντάξεως λόγω θανάτου που εστάλησαν ανά Υποκ/μα από το Κ.Η.Υ.Κ.Υ., ώστε να προσέλθουν εγκαίρως στην Υπηρεσία και να υποβάλουν αίτηση για επαναχορήγηση της διακοπείσας σύνταξης.
Στη συνέχεια οι αιτήσεις για επαναχορήγηση της σύνταξης ή για επιμερισμό του ποσού της σύνταξης στα τέκνα θα διαβιβασθούν στα αρμόδια Τμήματα Απονομών Συντάξεων για την έκδοση απόφασης.
Για την επαναχορήγηση της σύνταξης θα ζητείται Υπεύθυνη Δήλωση, με την οποία οι ενδιαφερόμενοι/-ες θα δηλώνουν ότι δεν έχουν τελέσει άλλο γάμο, αν εργάζονται ή αν συνταξιοδοτούνται, καθώς και ότι αναλαμβάνουν την υποχρέωση να ενημερώσουν την Υπηρεσία αν στο μέλλον προκύψει μεταβολή σε κάποια από τα ανωτέρω δεδομένα.
Ευνόητο είναι ότι εξακολουθεί να ισχύει η υποχρέωση για την προσκόμιση οποιουδήποτε στοιχείου κριθεί απαραίτητο για την απόδειξη της ακρίβειας των δηλωθέντων, όπως η επίδειξη αντιγράφου φορολογικής δήλωσης κ.λ.π.
Εξάλλου, παύει να ισχύει η ένδειξη Ε=2 κατά τη συμπλήρωση των ΔΑΝΣ και ΔΑΜ (σχετ. το με αρ. πρωτ. Σ01/145/6-10-2003 έγγραφο της Διεύθυνσης Πληροφορικής), το δε Κ.Η.Υ.Κ.Υ., προς το οποίο κοινοποιείται η παρούσα, θα πρέπει να τροποποιήσει σύμφωνα με τα ανωτέρω το πρόγραμμα της μηχανογραφικής αντιμετώπισης των συντάξεων λόγω θανάτου που ίσχυε με βάση το άρθρο 62 του Ν. 2676/99.
Τέλος, από τη γραμματική διατύπωση της εν λόγω διάταξης προβλέπεται ότι αυτή εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που ο θάνατος επέρχεται από την 19.8.05 και εφεξής καθώς και στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες με τις προϊσχύουσες διατάξεις η σύνταξη που καταβαλλόταν στον επιζώντα των συζύγων έχει διακοπεί ή ανασταλεί κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 1379/83 και 1489/84 ή μειωθεί κατά 70%, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2592/98 και πάντως μετά την υποβολή σχετικής αίτησης, χωρίς όμως να υπάρχει ρητή πρόβλεψη για τις συντάξεις λόγω θανάτου που θα διακοπούν μετά την ισχύ της νέας διάταξης. Αυτό το κενό της διάταξης δεν καλύφθηκε ερμηνευτικά ούτε από το Γενικό έγγραφο του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.